«Έχοντας την άποψη και την θέση πως ο δρόμος για την ατομική – συλλογική ελευθερία είναι γεμάτος από αγώνα και αντίσταση, αποφάσισα από την Τρίτη 4/6, να προχωρήσω σε απεργία πείνας• ημερομηνία που με το ισχύον νομικό καθεστώς, λήγει το μέγιστο όριο προφυλάκισης μου. Διευκρινίζω πως για μένα η επιλογή του να προχωρήσω σε απεργία πείνας, δεν αποτελεί κίνηση απελπισίας, αλλά επιλογή συνέχισης του αγώνα. Ενός αγώνα που δίνουμε από την πρώτη στιγμή της αιχμαλωσίας μας εγώ και οι σύντροφοί μου, αντιστεκόμενοι σε μία δίχως προηγούμενο εκδικητική αντιμετώπιση από τους δικαστικούς μηχανισμούς, οι οποίοι αποφάσισαν για την περίπτωση μας να κάνουν ένα διάλειμμα από τα εισπρακτικά τους καθήκοντα, προκειμένου να υπερασπιστούν την κοινωνία από τους υποτιθέμενους εχθρούς της και τους νόμους από τους παραβάτες τους. Είναι οι ίδιοι μηχανισμοί και οι ίδιοι άνθρωποι πίσω απ’ αυτούς, που αποτελούν τους φυσικούς αυτουργούς της νομιμότητας των επιστρατεύσεων των απεργών, των χιλιάδων πλειστηριασμών και αστέγων, της κατάργησης των εργασιακών διεκδικήσεων, των απολυμένων, της κατάργησης των κοινωνικών παροχών, των χιλιάδων που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, των εκατοντάδων αυτόχειρων κάθε χρόνο που βάζουν τέλος στη ζωή τους επειδή αδυνατούν να ανταπεξέλθουν αξιοπρεπώς, της νομιμότητας των στοιβαγμένων ανθρώπων σε στρατόπεδα χαρακτηρίζοντας τους ως λαθραίους. Είναι οι φυσικοί αυτουργοί της νομιμότητας των βασανιστηρίων και των ξυλοδαρμών στα αστυνομικά τμήματα, των τυχαίων εκπυρσοκροτήσεων, της φίμωσης των αντικαθεστωτικών μέσων πληροφόρησης…
    Είναι οι φυσικοί αυτουργοί της δημιουργίας μίας κοινωνίας νεκροταφείο στο όνομα του νόμου.
    Είναι οι φυσικοί αυτουργοί της δημιουργίας μίας κοινωνίας νεκροταφείο αν χρειαστεί ακόμα και εκτός νόμου…
   Βουτηγμένοι στην υποκρισία και την αθλιότητα, κατάπτυστοι τόσο για τους θιασώτες της αστικής δικαιοσύνης, όσο και για τους επικριτές και τους ιδεολογικούς εχθρούς της.»

Κ. Σακκάς 29/5/13
Α’ πτέρυγα φυλακών Κορυδαλλού

Στις 4/12/2010 ο Κώστας Σακκάς συλλαμβάνεται μαζί με τον Αλέξανδρο Μητρούσια στη Νέα Σμύρνη έξω από αποθήκη εντός της οποίας βρέθηκε οπλισμός. Δηλώνει αναρχικός και παραδέχεται ότι η παρουσία του στον συγκεκριμένο χώρο σχετίζεται με την πολιτική του ταυτότητα και τις επιλογές που αυτή συνεπάγεται. Στην διάρκεια της ίδιας μέρας συλλαμβάνονται σε ξεχωριστές επιχειρήσεις οι Γιώργος Καραγιαννίδης, Χρήστος Πολίτης, Δημήτρης Μιχαήλ και Στέλλα Αντωνίου. Όλοι οι συλληφθέντες προφυλακίζονται για συμμετοχή σε άγνωστη «τρομοκρατική» οργάνωση με άγνωστες ενέργειες.

Τρείς μήνες αργότερα η κατηγορία αναβαθμίζεται σε συμμετοχή στην οργάνωση Συνομωσία Πυρήνων της Φωτιάς, χωρίς να υπάρξει  κάποιο νέο στοιχείο. Οι Κώστας Σακκά, Αλέξανδρος Μητρούσιας, Γιώργος Καραγιαννίδης και Στέλλα Αντωνίου αρνούνται – όπως και η ίδια η Σ.Π.Φ. από τη μεριά της – ότι είναι μέλη της εν λόγω οργάνωσης.

Λίγο πριν τη λήξη της πρώτης προφυλάκισης, ο Κ. Σακκάς μαζί με τους Γ. Καραγιαννίδη και Α. Μητρούσια προφυλακίζονται εκ νέου, κατηγορούμενοι για συμμετοχή στη Σ.Π.Φ. Τον Απρίλιο του 2012 λίγο πριν τελειώσει και η δεύτερη προφυλάκιση του Κ. Σακκά αποφασίζεται η παράτασή της. Όντας υπόδικος 2,5 χρόνια, ουσιαστικά για απλή οπλοκατοχή, ο σύντροφος προχωρεί από τις 4/6/2013 (ημέρα συμπλήρωσης του ανώτατου ορίου της προφυλάκισής του) σε απεργία πείνας. Στις 25/6/2013, διανύοντας ήδη την 22η ημέρα απεργία πείνας, το Συμβούλιο Εφετών αποφασίζει την απόρριψη του αιτήματος αποφυλάκισης του Κ. Σακκά, παρατείνοντας έτσι την προφυλάκισή του για ακόμη έξι μήνες επιδιώκοντας την πολιτική και φυσική του εξόντωση.

Η επιχειρούμενη καπιταλιστική και κρατική αναδιάρθρωση συνεπάγεται την ολομέτωπη επίθεση στα καταπιεσμένα και εκμεταλλευόμενα τμήματα της κοινωνίας. Κατάργηση θεμελιωδών εργασιακών «κεκτημένων», περικοπές μισθών και συντάξεων, ανεργία σε πρωτόγνωρα επίπεδα, επιπλέον φόροι και χαράτσια, συρρίκνωση του συστήματος υγείας, ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης, καθημερινές αυτοκτονίες, συνθέτουν το σκηνικό της εποχής. Η εξόντωση του πλεονάζοντα πληθυσμού (όσων δεν εργάζονται, δεν καταναλώνουν και συνεπώς «περισσεύουν» για τη σύγχρονη οικονομία της αγοράς) συντελείται μέσα από τον αποκλεισμό από τα στοιχειώδη μέσα επιβίωσης (στέγη, τροφή, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη) και αποτελεί ήδη πραγματικότητα για την πλειοψηφία των μεταναστών κι ένα μεγάλο κομμάτι των κατώτερων τάξεων των ντόπιων. Ταυτόχρονα λειτουργεί ως απειλή για όσους συνεχίζουν να δουλεύουν στα σύγχρονα κάτεργα, προσπαθώντας να τους αποτρέψει από κάθε σκέψη αντίστασης ενάντια στη φτωχοποίηση και την εξαθλίωση της ζωής τους.

Η βίαιη επιβολή αυτής της συνθήκης γίνεται στο όνομα του νόμου, της οικονομικής ανάπτυξης, της εθνικής σωτηρίας. Αυτό που επιδιώκουν οι κυρίαρχοι δεν είναι η συναίνεση, αλλά η βίαιη καταστολή των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων (Σκουριές, επιστρατεύσεις απεργών), η τρομοκράτηση και η πειθάρχηση. Επινοώντας διαρκώς νέους εσωτερικούς εχθρούς και κινδύνους (μετανάστες, οροθετικές, τοξικομανείς, τεμπέληδες υπάλληλους) στοχεύουν στον  περαιτέρω διχασμό της τάξης των εκμεταλλευόμενων και των καταπιεσμένων, στην ενδοταξική διοχέτευση της οργής τους, στον κοινωνικό κανιβαλισμό.

Το κράτος έχει κάθε λόγο να φοβάται μια κοινωνική έκρηξη. Προσπαθεί να την προλάβει και οργανώνεται για να την αντιμετωπίσει. Η πρόθεσή του να διατηρήσει το μονοπώλιο άσκησης βίας εκφράζεται με διώξεις, φυλακίσεις, βασανισμούς κρατουμένων, επιστρατεύσεις απεργών.  Οποιοσδήποτε διανοείται να αντισταθεί, εντάσσεται αυτόματα στην κατηγορία των προς καταστολή «άνομων». Η μηδενική ανοχή που εξαγγέλλεται από τον πρωθυπουργό, τον υπουργό ΠΡΟστασίας του ΠΟλίτη και τα τσιράκια τους, συνοδευόμενη από τη συνεχή λασπολογία των ΜΜΕ, εφαρμόζεται με κάθε ευκαιρία από στρατιές μπάτσων όλων των ειδών και αποτυπώνεται στις δικαστικές αποφάσεις. Η παραδειγματική τιμωρία και οι προφυλακίσεις αορίστου χρόνου κοινωνικών αγωνιστών, οι φρονηματικές διώξεις («για Αναρχία και τρομοκρατία»), στοχεύουν στην τρομοκράτηση των αγωνιζόμενων και προειδοποιούν όσους θελήσουν να αντισταθούν στην καθημερινή βία του κράτους.

Απαιτώντας την άμεση αποφυλάκιση του Κ. Σακκά δεν επιζητούμε την εφαρμογή της αστικής νομιμότητας. Γνωρίζουμε ότι αυτή υπερασπίζονταν πάντα και θα συνεχίσει να υπερασπίζεται τα ταξικά συμφέροντα των κυρίαρχων. Υποθέσεις όπως αυτή του Κ. Σακκά, μεταξύ άλλων, σηματοδοτούν τη συνολικότερη στροφή του καθεστώτος προς τον ολοκληρωτισμό. Η επιχειρούμενη κρατική αναδιάρθρωση περνά και μέσα από τη μετάλλαξη και της αστικής δικαιοσύνης.

Απέναντι στην βαρβαρότητα του κράτους και του κεφαλαίου συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε για την κοινωνική επανάσταση και την κοινωνική απελευθέρωση. Ως μέρος αυτού του αγώνα αντιλαμβανόμαστε την αλληλεγγύη μας στους διωκόμενους και φυλακισμένους συντρόφους/ισσες. Ως μέρος αυτού του αγώνα αντιλαμβανόμαστε την απεργία πείνας του συντρόφου Κ. Σακκά. Είναι μια πράξη αντίστασης ενάντια στο σύγχρονο ολοκληρωτισμό, μια πράξη που αφορά κάθε αντιστεκόμενο και κάθε αγωνιζόμενο.

ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΚΩΣΤΑ ΣΑΚΚΑ