Αναλύσεις

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ…

ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΙΚΕΣ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ

Γιατί η συμμετοχή στην εκλογική διαδικασία δεν έχει να προσφέρει απολύτως τίποτα στους εκμεταλλευόμενους και καταπιεσμένους

Η συμμετοχή στην εκλογική διαδικασία δεν αναιρεί τη συνθήκη της μισθωτής σκλαβιάς μας, δεν αναιρεί τον αποκλεισμό μας από τις πολιτικές και οικονομικές αποφάσεις που μας αφορούν άμεσα, δεν προσφέρει καμιά δυνατότητα κάλυψης των αναγκών και των επιθυμιών μας. Γιατί μέσω της διαδικασίας των εκλογών και υπό το πρόσχημα του δήθεν ‘’κυρίαρχου λαού’’ νομιμοποιούμε τους οικονομικά και πολιτικά κυρίαρχους να διατηρούν την εξουσία και τα προνόμιά τους, διαιωνίζοντας τους όρους εκμετάλλευσης και καταπίεσής μας. Έτσι αναθέτουμε σε αυτούς που ευθύνονται για την ανέχεια, τους πολέμους , τη φτώχεια, την καταστολή και εν γένει το σύνολο των ταξικών, πολιτικών, οικονομικών και κοινωνικών ανισοτήτων και διακρίσεων (δηλαδή στο κράτος και το κεφάλαιο) το να αποφασίζουν εν λευκώ στο όνομά μας, χωρίς εμάς όλα όσα μας καταδικάζουν στην εξαθλίωση και την ανελευθερία. Οι αναρχικοί/ές αμφισβητούμε και αντιπαλεύουμε την αστική δημοκρατία και τον κοινοβουλευτισμό, γιατί τα αντιλαμβανόμαστε -όπως και είναι- ως προκάλυμμα που αποκρύπτει και διαιωνίζει την ταξική ανισότητα και την ανελευθερία. Γιατί επιδιώκουμε και αγωνιζόμαστε για την επέκταση της ατομικής και κοινωνικής ελευθερίας ως τα έσχατα όριά της.

Γιατί το αποτέλεσμα των εκλογών δεν αντικατοπτρίζει την κοινωνική βούληση

Οι κρατιστές, οι καπιταλιστές και οι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί τους προσπαθούν να μας πείσουν ότι η εκμετάλλευση και η καταπίεσή μας είναι δική μας επιλογή – απόφαση και συνακόλουθα προϊόν της δικής μας ”κυριαρχίας”. Ιδιαίτερα όταν τα ποσοστά αποχής αγγίζουν σχεδόν το 50% του πολιτικού σώματος, το να θεωρείται το αποτέλεσμα των εκλογών και η σύνθεση του κοινοβουλίου έκφραση της κοινωνικής βούλησης είναι τουλάχιστον φαιδρό. Η μόνη βούληση που εκφράζεται στα πλαίσια της αστικής δημοκρατίας από τις απαρχές της ιστορικής της διαμόρφωσης είναι η βούληση των κρατιστών και καπιταλιστών να συνεχίζουν να μας εξουσιάζουν και να κερδοφορούν εις βάρος μας. Ως αναρχικοί/ές αντιλαμβανόμαστε τόσο το κράτος (σε οποιαδήποτε μορφή του), όσο και την εξουσία (σε οποιαδήποτε έκφανσή της) ως εχθρικά, ακριβώς επειδή συνιστούν επιβολή και κυριαρχία κάποιων έναντι των υπολοίπων. Γι’ αυτό και ιστορικά τοποθετούμαστε ξεκάθαρα και βάσει αρχών αντικοινοβουλευτικά και αντικρατικά και αντιτασσόμαστε ιδεολογικά σε οποιαδήποτε μορφή εξουσίας.

Γιατί η δημοκρατία δεν είναι ταυτόσημη της πολιτικής ελευθερίας

Οι θεωρητικές διακυρήξεις των πολιτικά και οικονομικά κυρίαρχων ότι η δημοκρατία αποτελεί εχέγγυο της πολιτικής μας ελευθερίας να αποφασίζουμε για τη ζωή μας και προυπόθεση της οικονομικής ισοτιμίας ως προς την διασφάλιση των όρων επιβίωσης και ζωής μας, διαψεύδονται από την ίδια την πραγματικότητα που βιώνουμε οι από τα κάτω. Δεδομένα, όσο υπάρχει κράτος και καπιταλισμός, όσο υπάρχει οποιαδήποτε μορφή πολιτικής εξουσίας και οικονομικών προνομίων, όσο υπάρχει το ιερό και απαραβίαστο της ιδιοκτησίας, τόσο η διάκριση σε εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενους – καταπιεστές και καταπιεσμένους θα αποτελεί αναπόδραστη συνθήκη. Μία εξουσιαστική και εκμεταλλευτική συνθήκη ανελευθερίας. Σε αυτό το πλαίσιο οι ίδιοι/ες θεωρούμαστε ανάξιοι και ανίκανοι να αποφασίσουμε άμεσα για τα ζητήματα της συλλογικής ζωής και της κοινότητάς μας. Έτσι, η πολιτική αφήνεται στα χέρια των ”ειδικών της πολιτικής”, η πολιτικοποίηση περιορίζεται στην άσκηση του εκλογικού δικαιώματος και η συμμετοχή και συναπόφαση αποσπάται από την κοινωνία και γίνεται ταυτόσημη του κοινοβουλίου.

Γιατί η ψήφος αποτελεί αυταπάτη συμμετοχής στη λήψη αποφάσεων

Συμμετέχοντας κανείς στην (αυτ)απάτη των εκλογών, το μόνο για το οποίο αποφασίζει είναι η σύνθεση της μειοψηφίας των ατόμων που τα επόμενα χρόνια θα αποφασίζουν, θα νομοθετούν και θα εφαρμόζουν αποφάσεις επί παντός επιστητού χωρίς καμιά περαιτέρω εμπλοκή ή έλεγχο από τον ίδιο. Είναι το ακριβώς αντίθετο της συμμετοχής, είναι η ανάθεση σε μη ανακλητούς αντιπροσώπους να αποφασίσουν για εσένα, αντί για εσένα και να διαχειρίζονται την εκμετάλλευση και την καταπίεσή σου. Ως αναρχικοί/ές γνωρίζουμε ότι τίποτε δε μας χαρίστηκε από τους εξουσιαστές μας, τίποτε δεν κερδήθηκε στις κάλπες. Είμαστε καθημερινά ενεργοί/ές, συλλογικοποιούμαστε στη βάση της ελευθερίας, της ισότητας και της αλληλεγγύης, διεκδικούμε με απεργίες, αγώνες και συγκρούσεις καλύτερες συνθήκες ζωής, εναντιωνόμαστε έμπρακτα σε κάθε μορφή καταπίεσης κι εκμετάλλευσης, αγωνιζόμαστε για την κοινωνική και ατομική απελευθέρωση.

Γιατί κάθε κόμμα είναι εχθρικός και εξουσιαστικός μηχανισμός

Κάθε κόμμα και κάθε υποψήφιος (παρά τις προεκλογικές ρητορείες) αποδέχονται και στηρίζουν το κρατικό-καπιταλιστικό σύστημα. Με αυτόν τον τρόπο αποτελούν πυλώνα που το νομιμοποιεί, νομιμοποιώντας και διαιωνίζοντας παράλληλα τη δική μας εξαθλίωση. Η συμμετοχή στις εκλογές προϋποθέτει την αποδοχή και συγχρόνως τη νομιμοποίηση της αστικής δημοκρατίας, του κοινοβουλίου, του συντάγματος και των νόμων του κράτους. Δηλαδή, το νόμο και το δίκαιο των ισχυρών. Το ότι ένα κόμμα θεωρείται μικρό επειδή συγκυριακά η δυναμική του και ο συσχετισμός δυνάμεών δεν του επιτρέπουν να γίνει μεγάλο, δεν σημαίνει ότι δεν έχει βλέψεις πολιτικής κυριαρχίας. Συνεπώς, το ζήτημα δεν έγκειται στην αλλαγή των προσώπων ή στην εναλλαγή των πολιτικών διαχειριστών της εξουσίας, αλλά στην αποδόμηση του συστήματος που την νομιμοποιεί και την επιβάλλει .

Γιατί η συνειδητή αποχή αποτελεί πράξη πολιτικής αξιοπρέπειας;

Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους απέχει κανείς από τις εκλογές. Υπάρχει η αποχή που είναι συνέπεια μιας γενικότερης στάσης παραίτησης, μοιρολατρίας και αδιαφορίας απέναντι στα τεκταινόμενα της κοινωνικής ζωής, δηλαδή σε όλα όσα υπερβαίνουν τον στενό κύκλο της ιδιώτευσης και του ατομικισμού. Απέχοντας κατ΄ αυτό τον τρόπο επιτυγχάνεται ό,τι ακριβώς επιτυγχάνεται και μέσω της συμμετοχής στις εκλογές. Δηλαδή τίποτα. Αν δεν οργανωθούμε, αγωνιστούμε και διασυνδεθούμε με όλους όσους/όσες βιώνουν τα ίδια προβλήματα, την ίδια καταπίεση και εκμετάλλευση με εμάς, πάλι άλλοι θα αποφασίζουν για εμάς χωρίς εμάς. Μόνο η αποχή δεν αρκεί. Ως αναρχικοί/ές, προτάσσουμε τη συνειδητή πολιτική αποχή η οποία είναι συνέπεια της αμφισβήτησης του δικαιώματος μιας πολιτικής ελίτ να κατέχει το μονοπώλιο της λήψης των αποφάσεων που αφορούν το σύνολο της κοινωνίας. Είναι η αποχή που σημαίνει άρνηση νομιμοποίησης του συστήματος κυριαρχίας, άρνηση παράδοσης στην καταπίεση και εκμετάλλευσή μας, άρνηση σύναψης ανακωχής με τους δυνάστες μας, άρνηση να ενισχύσουμε την εξουσία άλλων πάνω μας. Αυτού του είδους η αποχή είναι το πρώτο βήμα ενός συνεχούς, πολυεπίπεδου ατομικού και συλλογικού αγώνα· του αγώνα για την γενικευμένη κοινωνική αυτοδιεύθυνση, η οποία αποτελεί προϋπόθεση της κοινωνικής και ατομικής απελευθέρωσης. Αυτή η αποχή δεν είναι ένδειξη απάθειας και παραίτησης αλλά μια πράξη σύγκρουσης και αγώνα.

Γιατί δεν κατεβαίνετε εσείς στις εκλογές;

Οι αναρχικοί/ες επιδιώκουμε την καταστροφή της εξουσίας και όχι την κατάληψη ή την διατήρησή της με οποιοδήποτε τρόπο. Δεν θέλουμε να εξουσιαζόμαστε από κανέναν, δεν θέλουμε να εξουσιάζουμε κανέναν Γι αυτόν τον λόγο δεν εντοπίζουμε το πρόβλημα αμιγώς στους πολιτικούς διαχειριστές του κράτους, αλλά πρωτίστως στην ίδια του την ύπαρξή. Είμαστε αντικοινοβουλευτικοί και όχι εξωκοινοβουλευτικοί. Κατά συνέπεια, δεν αποδεχόμαστε και δεν νομιμοποιούμε τον κοινοβουλευτισμό, δεν αποδεχόμαστε την αντιπροσώπευση ως τρόπο λήψης αποφάσεων και δράσης. Δεν θέλουμε να «απελευθερώσουμε» τους ανθρώπους· θέλουμε οι ίδιοι οι άνθρωποι να αποκτήσουν τη βούληση για την απελευθέρωσή τους και να την κατακτήσουν με τις δικές τους συλλογικές δημιουργικές δυνάμεις. Σε αυτή την προσπάθεια κοινωνικής αυτο-απελευθέρωσης οι αναρχικοί αγωνιζόμαστε εντός της κοινωνίας ως ισότιμο και αναπόσπαστο κομμάτι της και όχι υπεράνω αυτής ως μια πεφωτισμένη πρωτοπορία που θα δρα δήθεν στο όνομά της.

Τι μπορουμε να κανουμε τωρα

Η συλλογικοποίηση και οι κοινότητες αγώνα που οικοδομούμε στο σήμερα αποτελούν προεικόνιση και πρόπλασμα της κοινωνίας που οραματιζόμαστε. Θέλουμε και μπορούμε να συναποφασίζουμε για κάθε ζήτημα που μας αφορά και να συμμετέχουμε στην αυτοδιεύθυνση και αυτοοργάνωση της συλλογικής μας ζωής χωρίς την ύπαρξη κέντρων άσκησης εξουσίας και θεσμών διαχωρισμένων από την κοινωνία, χωρίς αρχηγούς και καθοδηγητές. Συμμετέχουμε σε κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες μακριά από λογικές διαμεσολάβησης και οποιασδήποτε πολιτικής κηδεμονίας. Χωρίς αντιπροσώπους και μακριά από πολιτικά ή οικονομικά αφεντικά. Με εμπιστοσύνη στις δικές μας ατομικές και συλλογικές δημιουργικές δυνάμεις ενάντια σε κάθε μορφή εξουσίας και εκμετάλλευσης. Προτάσσοντας την αυτοοργάνωση στη βάση της ελευθερίας, της ισοτιμίας και της αλληλεγγύης να αγωνιστούμε σε κάθε πεδίο της ατομικής και κοινωνικής μας ζωής. Από τους χώρους εργασίας και τα σχολεία μέχρι τη γειτονία και τις σχολές. Να απλώσουμε τους αγώνες μας από τις άγριες απεργίες και για την αντιπαράθεση με μικρά και μεγάλα αφεντικά μέχρι τους καθημερινούς αγώνες στις γειτονιές μας, από το σαμποτάζ του πολέμου και του στρατού μέχρι την σύγκρουση με τους μπάτσους και την καθημερινή βία της πατριαρχίας και του ρατσισμού. Από την εναντίωση στο βασανιστήριο του εγκλεισμού στα κελία της δημοκρατίας, μέχρι τους αγώνες ενάντια στη λεηλασία της φύσης.Έχοντας ως στόχο την διασύνδεση των επιμέρους αγώνων και την δημιουργία ενός παγκόσμιου κινήματος στην προοπτική της συνολικής καταστροφής του κόσμου της εξουσίας και της εκμετάλλευσης

Με ποιά στόχευση και προοπτική αγωνιζόμαστε

Ως αναρχικοί/ες αντιλαμβανόμαστε ότι όσο υπάρχει κράτος και καπιταλισμός, πολιτική καταπίεση και οικονομική εκμετάλλευση κανένας και καμία μας δεν θα είναι ποτέ πραγματικά ελεύθερος και ισότιμος. Μονόδρομος λοιπόν για την πολιτική μας ελευθερία και την οικονομική μας ισότητα, για την καταστροφή του κράτους, των τάξεων, κάθε προνομίου και κάθε μορφής εξουσίας είναι η κοινωνική επανάσταση. Για να εκλείψει οποιαδήποτε μορφή εκμετάλλευσης και καταπίεσης ανθρώπου από άνθρωπο και η λεηλασία της φύσης. Μία επανάσταση που πέρα από την βίαια υλική σύγκρουση με τους πολιτικά και οικονομικά κυρίαρχους αποτελεί έναν διαρκή πολυεπίπεδο και ελευθεριακό πολιτικό, οικονομικό, ηθικό κοινωνικό και παράλληλα ατομικό αγώνα, που θα οδηγήσει στην κοινωνική και ατομική χειραφέτηση και ελευθερία…

Να αγωνιστούμε για την ακρατική, αταξική και ανεξούσια κοινωνία…, ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ

Αναρχικές συλλογικότητες

Άνω Θρώσκω (Θεσσαλονίκη)

Acte (Αθήνα)

Καθ΄οδόν (Αθήνα)

Ενάντια στις ευρωεκλογές και την ανάθεση

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΙΚΕΣ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ

Αντιπολεμικό-Αντεθνικό κείμενο της Ανοιχτής Αντιπολεμικής Συνέλευσης Αναρχικών

Ούτε φασισμός ούτε δημοκρατία, αντικρατικός αγώνας για την Αναρχία