Στα σφαγεία των πολέμων δεν διαλέγουμε πλευρά
Ο πόλεμος στην Ουκρανία εντάσσεται στην αναδιανομή της παγκόσμιας κυριαρχικής ισχύος και γιγαντώνει τη δυστοπία της εποχής μας. Οι κυρίαρχοι οργανώνουν και πάλι την υποδούλωσή μας με χειρότερα δεσμά και μας καλούν να διαλέξουμε τους σφαγείς μας. Οι εξελίξεις στο πολεμικό μέτωπο παρότι έχουν υποχωρήσει στη μιντιακή ατζέντα διαμόρφωσης της «πραγματικότητας», συνεχίζονται με αμείωτη ένταση έχοντας αφήσει πίσω τους χιλιάδες νεκρούς, κατεστραμμένη γη, τσακισμένα/βιασμένα σώματα, εκατομμύρια εκτοπισμένες/ους.
Ούτε φασισμός ούτε δημοκρατία, αντικρατικός αγώνας για την Αναρχία
Δικτατορία , δημοκρατία και η εξέγερση του Πολυτεχνείου
Μισός αιώνας έχει σχεδόν περάσει από την εξέγερση του Πολυτεχνείου το 1973 και την κατάρρευση του χουντικού καθεστώτος το 1974. Ενός καθεστώτος που επιβλήθηκε από τον ελληνικό στρατό, τον “προστάτη των συνόρων και του πολιτεύματος“, σε αγαστή συνεργασία με το συμμαχικό κράτος των ΗΠΑ και τμήμα του ντόπιου κεφαλαίου. Οι “προστάτες του έθνους” δεν δίστασαν να βάλουν μια ολόκληρη κοινωνία στον “γύψο” προκειμένου να την “προστατέψουν” από τον ίδιο της τον εαυτό. Η απόδοση της αποκλειστικής ευθύνης στις ΗΠΑ για την εγκαθίδρυση ενός χουντικού καθεστώτος στην Ελλάδα, ουσιαστικά αθωώνει το ελληνικό βαθύ κράτος και συσκοτίζει τις ευθύνες του ίδιου του κρατικού μηχανισμού και των διαχρονικών επιλογών του. Η κρατική προσπάθεια να παρουσιαστεί η εξέγερση του Πολυτεχνείου ως “γιορτή της Δημοκρατίας” θέλει να αποκρύψει τον κατασταλτικό ρόλο της μετεμφυλιακής δημοκρατίας κατά τις δεκαετίες που προηγήθηκαν της δικτατορίας (αλλά και διαχρονικά) και να την εκθειάσει ως το βέλτιστο δυνατό καθεστώς.