Τη Δευτέρα, 5 Αυγούστου, στις 6:30 τα ξημερώματα, η ΕΛ.ΑΣ με μια συντονισμένη επιχείρηση εισβάλλει ταυτόχρονα στις τρεις καταλήψεις της Πάτρας. Στο κατειλλημένο Παράρτημα, το Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι του ΤΕΙ και την κατάληψη Μαραγκοπούλειο. Εκκενώνει τις καταλήψεις, συλλαμβάνει 5 συντρόφους/ισσες και προχωρά σε πλήθος προσαγωγών. Αμέσως μετά αδειάζει και σφραγίζει τα κτίρια, χτίζοντας τις πόρτες.
Η εκκένωση αυτών των χώρων, δεν αποτελεί μια απάντηση του κράτους στη «βία των άκρων», όπως γελοιωδώς προσπαθούν να παρουσιάσουν τα ΜΜΕ. Αντίθετα, είναι η βίαιη προσπάθεια του εξουσιαστικού συφερτού να σβήσει αυτές τις εστίες αντίστασης, να εξαφανίσει, μαζί με τις εδαφικοποιήσεις τους, και τις κοινωνικές αναφορές και συνδέσεις τους.
Το Παράρτημα αποτελεί ορόσημο για τους κοινωνικούς – ταξικούς αγώνες στην Πάτρα από τον Νοέμβρη του 1973 μέχρι και σήμερα. Το Μαραγκοπούλειο βρίσκεται και παρεμβαίνει με το λόγο και τη δράση του σε μια από τις πιο φτωχές γειτονιές τής Πάτρας. Το στέκι του ΤΕΙ παρεμβαίνει μέσα από ποικίλα εγχειρήματα στον χώρο του ΤΕΙ και την πόλη. Στους χώρους αυτούς συμμετέχουν πολιτικές συλλογικότητες, θεατρικές, μουσικές και κινηματογραφικές ομάδες, πραγματοποιούνται πολιτικές εκδηλώσεις, συναυλίες, προβολές ταινιών και λειτουργούν δανειστικές βιβλιοθήκες, σχολείο για μετανάστες και ντόπιους, ραδιοφωνικός σταθμός, μουσικό στούντιο και άλλα αυτοοργανωμένα, αντιιεραρχικά εγχειρήματα. Τα εγχειρήματα αυτά κατάφεραν να συνδεθούν με τους αγώνες της κοινωνίας, να ανακόψουν με τον λόγο και τη δράση τους την κρατικά προωθούμενη ισχυροποίηση των φασιστών και να επιδιώξουν έναν άλλον τρόπο οργάνωσης των κοινωνικών σχέσεων. Βρίσκονται στο στόχαστρο της καταστολής γιατί αντιστέκονται έμπρακτα στις επιταγές της εξουσίας: το φόβο, την πειθάρχηση, τη διαμεσολάβηση, γιατί αποτελούν συλλογικά αναχώματα απέναντι στην πολυμέτωπη και πολυεπίπεδη επίθεση του κράτους και των αφεντικών, απέναντι στην προσπάθειά τους να καθυποτάξουν το σύνολο της κοινωνίας.
Η επίθεση του εξουσιαστικού συφερτού στο ριζοσπαστικό κίνημα στην Πάτρα κλιμακώθηκε φέτος. Οι επιθέσεις των φασιστών στους κατειλημμένους χώρους, η λάσπη των ΜΜΕ και οι επιδείξεις πυγμής από το στρατό της αστυνομίας δεν κατάφεραν να καταστείλουν τους κοινωνικούς – ταξικούς αγώνες. Η ταυτόχρονη εκκένωση των τριών καταλήψεων αποτέλεσε σημείο κορύφωσης της επίθεσης αυτής. Πρόκειται για τη συνέχιση της υλοποίησης μιας κεντρικής πολιτικής επιλογής της κυβέρνησης. H ενορχηστρωμένη επίθεση ακολούθησε τις επερωτήσεις βουλευτών της ΝΔ και της ΧΑ, οι οποίοι κάνουν λόγο για τα κτίρια αυτά παρουσιάζοντάς τα ως «εστίες ανομίας».
Εδώ και καιρό το κράτος και το κεφάλαιο στρέφονται πλέον απροκάλυπτα σε μια στρατιωτικού τύπου διαχείριση των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων. Ο εσωτερικός εχθρός έχει στοχοποιηθεί και γίνεται προσπάθεια εξουδετέρωσής του. Οι καταλήψεις και τα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα ως εστίες αντίστασης και αγώνα αλλά και ως πιθανές εστίες ανάφλεξης της κοινωνικής οργής αποτελούν άμεσο στόχο της ακροδεξιάς πολιτικής ατζέντας. Η καταστολή τους αποτελεί τμήμα του ευρύτερου σχεδιασμού της εξουσίας να τρομοκρατήσει και να ισοπεδώσει οποιαδήποτε φωνή για αξιοπρέπεια, αλληλεγγύη, αντίσταση, να ανακόψει οποιαδήποτε προσπάθεια ανάπτυξης και σύνδεσης των κοινωνικών αγώνων, να στερήσει από το κίνημα τις υποδομές και τις εδαφικοποιήσεις του. Η επίθεση στις καταλήψεις στρέφεται εναντίον του συνόλου των καταπιεσμένων κι εκμεταλλευόμενων.
Η επιλογή της ωμής καταστολής από την πλευρά των εξουσιαστών φανερώνει το δικό τους φόβο, δείχνει πως το έδαφος κάτω από τα πόδια τους δεν είναι ιδιαίτερα σταθερό. Γνωρίζουν και οι ίδιοι ότι ποτέ δεν κατόρθωσαν να διαχειριστούν στρατιωτικά την κοινωνία. Ωστόσο, η επιχειρούμενη κρατική και καπιταλιστική αναδιάρθρωση, καθώς και η σφοδρή και διαρκής επίθεση στο μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας, επιβάλλει τέτοιου τύπου επιλογές. Αναμένουμε λοιπόν τη συνέχιση και την ένταση της επίθεσης του κράτους και των αφεντικών.
Η δική μας απάντηση δίνεται και θα συνεχίσει να δίνεται στην καθημερινότητα των κοινωνικών-ταξικών αγώνων, στη διαρκή πάλη ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο. Δεν βασιστήκαμε ποτέ κι ούτε θα βασιστούμε σε δημοκρατικά προσχήματα για να υπερασπιστούμε τις ιδέες μας, τους χώρους μας, τη δράση μας. Το κάναμε πάντα μέσα από τον πολυεπίπεδο κοινωνικό και ταξικό αγώνα, μέσα από την αλληλεγγύη και τη συντροφικότητα.
Το έδαφος στο οποίο στεκόμαστε, το έδαφος από το οποίο μαχόμαστε ενάντια στην εξουσία δημιουργείται από τις κοινές μας ανάγκες και τις επιθυμίες μας. Θεμελιώνεται στην ισότητα, την αλληλεγγύη και τη θέληση για ελευθερία, δεν μπορεί και δεν πρόκειται να αλωθεί με στρατιωτικού τύπου επιθέσεις. Τέτοιο έδαφος είναι και οι καταλήψεις που προσπαθεί να καταστείλει το κράτος. Και δεν πρόκειται να το πάρει. Παρά την επιλογή της κυβέρνησης να εισβάλει αυγουστιάτικα στις καταλήψεις, θεωρώντας ότι με τον τρόπο αυτό θα αντιμετωπίσει την ελάχιστη δυνατή αντίσταση, οι σύντροφοί μας ξέρουν πολύ καλά πως δεν είναι μόνοι τους. Δεν τρομοκρατούμαστε, δεν οπισθοχωρούμε. Οι ιδέες μας και οι σχέσεις που αναπτύσσουμε δεν καταστέλλονται. Συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε ανυποχώρητα ενάντια στο σύγχρονο ολοκληρωτισμό, ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο. Για την κοινωνική επανάσταση, για την κοινωνική απελευθέρωση, για την Αναρχία.
Αυτό που θα σφραγίσουμε μια για πάντα είναι ο κόσμος της εξουσίας.
Αλληλεγγύη στις καταλήψεις Παράρτημα, Μαραγκοπούλειο και Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι ΤΕΙ.
Καμία δίωξη στους συλληφθέντες.