Ο άρτι ψηφισμένος ρυθμιστικός σωφρονιστικός νόμος (Δεκέμβρης 2020), μεταξύ άλλων διατάξεων αυστηροποίησης των συνθηκών φυλάκισης, προβλέπει την απαγόρευση μεταγωγής σε αγροτικές φυλακές σε όσους κρατούμενους έχουν καταδικαστεί για “εγκλήματα τρομοκρατίας”. Στις 22/12/2020 ο αγωνιστής πολιτικός κρατούμενος Δ.Κουφοντίνας μεταφέρεται εντελώς παράτυπα από τις αγροτικές φυλακές Βόλου στις πειθαρχικές φυλακές Δομοκού αντί των φυλακών Κορυδαλλού, όπως προβλέπει ο νόμος.

Αυτή η σχεδόν απροκάλυπτη μεθόδευση σε βάρος του Δ.Κουφοντίνα επιβεβαιώνει την εκδικητικότητα του κράτους και της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας απέναντι στους/ις πολιτικούς/ες τους αντιπάλους, και ειδικότερα με όρους εξόντωσης σε όσους/ες συνεχίζουν να αγωνίζονται με αξιοπρέπεια εντός των τειχών. Δεν είναι η πρώτη φορά που η επίφαση του κράτους δικαίου καταρρέει και το κράτος-εκδικητής αποπειράται να εξοντώσει ηθικά και φυσικά έναν πολιτικό κρατούμενο μέσω της επιβολής ενός ολοένα πιο ασφυκτικού καθεστώτος εξαίρεσης.

Από τις 8 Ιανουαρίου ο Δ.Κουφοντίνας προχωρά σε απεργία πείνας για να υπερασπιστεί τα στοιχειώδη δικαιώματά του ως κρατούμενος, με αίτημα τη μεταγωγή του στις φυλακές Κορυδαλλού. Στις 16/01 ξεκινούν απεργία πείνας σε ένδειξη αλληλεγγύης οι πολιτικοί κρατούμενοι Νίκος Μαζιώτης και Γιάννης Δημητράκης, ενώ στις 18/01 οι πολιτικοί κρατούμενοι Π. Γεωργιάδης και Β. Σταθόπουλος ξεκινούν επίσης πενθήμερη απεργία πείνας.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΞΑΙΡΕΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ

ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ

ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ

Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά. Το κράτος δε δίνει δεκάρα για την υγεία μας. Οι ζωές μας ήταν πάντοτε αναλώσιμες για αυτό. Οι ζωές που χάνονται καθημερινά από τη φτώχεια, τους διακρατικούς πολέμους, τις δολοφονίες στα εργασιακά κάτεργα και τα σύνορα, οι ζωές που χάνονται καθημερινά λόγω των εξοντωτικών συνθηκών ζωής που παράγει το σύστημα της εκμετάλλευσης και της κυριαρχίας σε σωματικό και ψυχολογικό επίπεδο, είναι για το κράτος και το κεφάλαιο αντικείμενα στατιστικής καταγραφής και προπαγανδιστικής διαχείρισης.

Μετά τη νέα έξαρση της διασποράς του SARS-CoV-2, το κεντρικοποιημένο και διαλυμένο κρατικό σύστημα υγείας, όντας εγγενώς ανίκανο να διαχειριστεί καταστάσεις τέτοιας έκτασης, βρίσκεται ξανά στα πρόθυρα της ολικής κατάρρευσης. Μεσολάβησε ένα διάστημα μηνών, στο οποίο οι κινήσεις του κράτους όσον αφορά τη διαχείριση της πανδημίας εξαντλήθηκαν σε μια εκστρατεία απόκρυψης των ευθυνών του. Προσπάθησε να καλλιεργήσει τον κοινωνικό αυτοματισμό, μεταθέτοντας την ευθύνη στην «ανεύθυνη νεολαία», τις πολιτικές συγκεντρώσεις και τις πορείες. Μια εξαντλητική καταγραφή των αμέτρητων κρατικών αντιφάσεων («ακίνδυνος» ο συνωστισμός στα ΜΜΜ και στους χώρους εργασίας και απαγόρευση πορειών, την ίδια ώρα που σχεδιάζεται το άνοιγμα της αγοράς στις αρχές Δεκέμβρη κ.λπ.) του τελευταίου διαστήματος θα ήταν περιττή – οι περισσότερες κυκλοφορούν ήδη ως ανέκδοτα.

Συνέχεια ανάγνωσης →