Ετήσια αρχεία 2019

Τα γεγονότα.

Το μεσημέρι της Παρασκευής 12/7, στο κατάστημα της γαλλικής πολυεθνικής «Leroy Merlin» στην οδό Πειραιώς, μια απλή απόπειρα κλοπής μερικών εμπορευμάτων συνολικής αξίας 180 ευρώ στέκεται η αφορμή ώστε να διαμορφωθεί ένα κακοστημένο σενάριο «ληστρικής κλοπής από κοινού» μετά από μια σειρά εργοδοτικών, διωκτικών και εισαγγελικών μεθοδεύσεων. Οι δύο «δράστες», ο Χριστόφορος Κορτέσης και ο Θύμιος Α. αφού γίνονται αντιληπτοί από τους securitάδες του καταστήματος, οδηγούνται στο γνωστό «δωματιάκι ασφαλείας»- που διαθέτουν όλες οι μεγαλοεταιρείες για περιπτώσεις που πιάνουν ανθρώπους να αφαιρούν προϊόντα ανάγκης για την επιβίωση τους- με σαφή σκοπό να «επιλυθεί το ζήτημα» με την απόδοση του χρηματικού αντιτίμου των εμπορευμάτων.
Συνέχεια ανάγνωσης →

Την Παρασκευή 12/7, λίγο πριν τις 4 το μεσημέρι, στο κατάστημα της «Leroy Merlin» στην οδό Πειραιώς, υπήρξε ένα συμβάν που στη γλώσσα του ποινικού δικαίου αναφέρεται ως «απλή απόπειρα κλοπής». O Χριστόφορος Κορτέσης και ο Θύμιος Α. εντοπίζονται από τους σεκιούριτι του μαγαζιού και οδηγούνται στο γνωστό «δωματιάκι» (που έχουν όλα τα μεγάλα καταστήματα) για να «επιλυθεί το ζήτημα». Ως εδώ είναι ξεκάθαρο πως πρόκειται για ένα κοινό συμβάν, από τα χιλιάδες καθημερινά σε μεγάλες αλυσίδες σουπερμάρκετ και μαγαζιά, όπου πολλές και πολλοί προλετάριες/οι, από ανάγκη ή και επιλογή, «παίρνουν» κάτι χρήσιμο γι αυτούς/ες (αλλά δυσανάλογου κόστους αναφορικά με τα εισοδήματά τους) χωρίς να αποδόσουν και το ανάλογο αντίτιμο στα γεμάτα ταμεία των μεγαλομάγαζων. Μια γενικευμένη κοινωνική πρακτική, η οποία εξάλλου μεγεθύνθηκε στα τελευταία χρόνια της κοινωνικής φτωχοποίησης (και που οδήγησε με τη σειρά της στη «θωράκιση» των μεγαλομάγαζων από στρατιές σεκιουριτάδων και συστημάτων παρακολούθησης).
Συνέχεια ανάγνωσης →

Την Παρασκευή 12/7/19, στο πολυκατάστημα της Leroy Merlin στην Πειραιώς μια απλή απόπειρα κλοπής μερικών εμπορευμάτων στέκεται η αφορμή προκειμένου η διοίκηση της Leroy Merlin σε αγαστή συνεργασία με την εταιρεία security OVIT ΑΕ να διαμορφώσουν ένα κακοστημένο σκηνικό για την στοχοποίηση αρχικά του συντρόφου εργαζόμενού Γ.Α. ως δήθεν συνεργού, προκειμένου να δρομολογήσουν την «αιτιολογημένη» απόλυση ή εξώθηση σε παραίτηση, ενός αγωνιστή με ενεργή συνδικαλιστική δράση στο χώρο του εμπορίου και στους κοινωνικοταξικούς αγώνες. Η ιστορία που ξεκινά από ένα συμβάν ρουτίνας ανάμεσα στις βιτρίνες και τα ράφια ενός πολυκαταστήματος και που αποτελούσε ανέκαθεν, πόσο μάλλον στα χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης μια σχετικά διαδεδομένη πρακτική αυτομείωσης για μεγάλο κομμάτι των πιο υποτιμημένων τάξεων καταλήγει μέσα σε ένα 24ωρο σε μια άνευ προηγουμένου μετατροπή μιας τυπικά ασήμαντης απόπειρας κλοπής προϊόντων αξίας μόλις 180 ευρώ σε μια αναβαθμισμένη δίωξη συνολικά 7 εμπλεκόμενων συντρόφων και τελικά στην προφυλάκιση του αναρχικού συντρόφου Χ.Κορτέση.
Συνέχεια ανάγνωσης →

(Το κείμενο σε μορφή pdf βρίσκεται εδώ)

Λίγα λόγια για τον κοινοβουλευτισμό

Το κράτος αποτελεί μια απρόσωπη και αυτοδύναμη μορφή εξουσίας, ένα σύνολο κοινωνικών μηχανισμών οργάνωσης και επιβολής, που ασκούνται σε έναν καθορισμένο γεωγραφικό χώρο. Ο κοινοβουλευτισμός είναι ένας τρόπος διακυβέρνησης της κοινωνίας από το κράτος στον κατά τον οποίο η κυβέρνηση (εκτελεστική εξουσία) αντλεί κατά κανόνα τη νομιμοποίησή της από την εμπιστοσύνη (αρχή της δεδηλωμένης) που της παρέχει το κοινοβούλιο (νομοθετική εξουσία), όπου και λογοδοτεί. Η εύρυθμη και ομαλή λειτουργία του κοινοβουλευτισμού στηρίζεται, θεωρητικά, στη σχετική διάκριση των εξουσιών (νομοθετική, εκτελεστική, δικαστική). Η νομοθετική εξουσία αποτελείται από ένα συμβούλιο αντιπροσώπων, το οποίο εκλέγεται περιοδικά από τους πολίτες του κράτους, δηλαδή το τμήμα εκείνο του πληθυσμού της επικράτειάς του που έχει πολιτικά διακαιώματα. Με απλούστερα λόγια, η εξουσία του “κυρίαρχου λαού” εξαντλείται στο να παραδίδει μια φορά στα 4 χρόνια λευκή επιταγή, χωρίς το παραμικρό εχέγγυο, σε μια ελάχιστη μειοψηφία η οποία νομοθετεί και επιτηρεί την εκτέλεση των νόμων στο όνομά του. Στην πραγματικότητα, τόσο οι πολιτικές αποφάσεις, όσο και η κριτική σε αυτές (αντιπολίτευση), λαμβάνονται, εφαρμόζονται και ασκούνται δι’ αντιπροσώπων. Ο πληθυσμός επιλέγει αποκλειστικά και μόνο (και όχι πάντοτε) τα πρόσωπα που θα τις εφαρμόσουν αντ’ αυτού.

Συνέχεια ανάγνωσης →