Στις 4 Δεκεμβρίου 2010 συλλαμβάνονται οι αναρχικοί, Κ. Σακκάς, Α. Μητρούσιας, Σ.
Αντωνίου, Γ. Καραγιαννίδης, Χ. Πολίτης και Δ. Μιχαήλ. Πρόκειται για μια από τις γνωστές
«αντιτρομοκρατικές» επιχειρήσεις των «προστατών του πολίτη», που στοχεύουν στη
δημιουργία κλίματος φόβου εν όψει κινηματικών γεγονότων (σε δύο μέρες
συμπληρώνονταν 2 χρόνια από την εξέγερση του Δεκέμβρη). Αρχικά, τους αποδίδονται
κατηγορίες για “συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση”. Οργάνωση άγνωστη και
προφανώς ανύπαρκτη, αποκύημα της φαντασίας της αντιτρομοκρατικής, αφού δεν μπήκαν
καν στον κόπο να την ονοματίσουν. Για τους Α. Μητρούσια και Γ. Καραγιαννίδη υπήρχε
ένταλμα σύλληψης για συμμετοχή στην Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς. Τα λαγωνικά της
αντιτρομοκρατικής αποφάσισαν να τσουβαλιάσουν και τους υπόλοιπους με την ίδια
κατηγορία, παρόλο που οι περισσότεροι από τους κατηγορούμενους δεν γνωρίζονται καν
μεταξύ τους. Όλοι αρνήθηκαν τις κατηγορίες. Το κατηγορητήριο ήταν εξ αρχής διάτρητο
και μετά από έξι μήνες προφυλάκισης, οι Χ. Πολίτης και Δ. Μιχαήλ απαλλάσσονται από τις
κατηγορίες και αποφυλακίζονται.
Εδώ και 16 μήνες η Στέλλα Αντωνίου συνεχίζει να κρατείται στις φυλακές Κορυδαλλού.
Αρνήθηκε κάθε κατηγορία. Δεν αρνήθηκε όμως την αναρχική πολιτική της ταυτότητα.
Έτσι, οι φιλικές και συντροφικές της σχέσεις με κάποιους από τους συγκατηγορούμενούς
της, η άρνησή της να συνεργαστεί με οποιονδήποτε τρόπο με την αστυνομία, στάθηκαν
αρκετά για να βρεθεί κατηγορούμενη και να φυλακιστεί. Οι κατηγορίες στήθηκαν με βάση
τον αντιτρομοκρατικό νόμο, ο οποίος θεσπίστηκε στοχεύοντας στην εξόντωση των
πολιτικών αντιπάλων του καθεστώτος και την τρομοκράτηση όσων θελήσουν να
αντισταθούν στη βαρβαρότητα του κράτους και του κεφαλαίου. Αρκούν οι ενδείξεις και οι
εκτιμήσεις των «εγκεφάλων» της αντιτρομοκρατικής για την φυλάκιση αγωνιστών,
συνήθως με κατηγορίες που με τον κοινό ποινικό κώδικα δε θα συνεπαγόταν καν την
κράτησή τους. Πρόσφατα, η Στέλλα βρέθηκε κατηγορούμενη για άλλες 250 επιθέσεις την
ευθύνη των οποίων έχει αναλάβει η ΣΠΦ. Αρνήθηκε κάθε συμμετοχή της σε αυτή την
οργάνωση.
Η Στέλλα συμμετέχει εδώ και χρόνια ενεργά στον αναρχικό/αντιεξουσιαστικό χώρο. Κατά
τη διάρκεια του εγκλεισμού της συνέχισε να αγωνίζεται με το ίδιο πάθος ενάντια στη
συνθήκη του εγκλεισμού αυτή καθαυτή και παράλληλα στάθηκε με αξιοπρέπεια και
αλληλεγγύη πλάι στις συγκρατούμενές της, προτάσσοντας τον συλλογικό αγώνα,
συμμετέχοντας στις κινητοποιήσεις των φυλακισμένων για τη βελτίωση των συνθηκών
κράτησης, την αποσυμφόρηση, την βελτίωση της άθλιας σίτισης, της ουσιαστικά
ανύπαρκτης περίθαλψης, της ελλιπούς θέρμανσης.
Ήδη από τη σύλληψή της, αντιμετωπίζει σοβαρότατο πρόβλημα υγείας το οποίο πρέπει να
αντιμετωπίζεται από εξειδικευμένο ιατρικό προσωπικό και να παρακολουθείται συχνά η
εξέλιξή του. Ο εγκλεισμός της στα κρατικά κολαστήρια επιδεινώνει καθημερινά την
κατάστασή της. Η παραμονή της στις φυλακές Κορυδαλλού, δεδομένης της κατάστασης της
υγείας της συνιστά βασανισμό. Στις 8 Μαρτίου υπέβαλλε την πέμπτη κατά σειρά αίτηση
αποφυλάκισης. Κάθε προηγούμενη αίτησή της απορρίφθηκε, αποδεικνύοντας την
εκδικητικότητα της αστικής δικαιοσύνης απέναντι σε όσους αμφισβητούν την εξουσία του
κράτους. Δε χωρά αμφιβολία πλέον ότι ο στόχος των δικαστών και των εισαγγελέων είναι η
φυσική της εξόντωση.
Το καθεστώς έκτακτης ανάγκης αντιλαμβάνεται τις βαθύτατες ρωγμές που έχουν
δημιουργηθεί στην κοινωνική συναίνεση. Κατανοεί ότι ούτε οι εσωτερικές του
αναδιαρθρώσεις, ούτε οι εκλογές, ούτε η εμετική προσπάθεια χτισίματος “εθνικής
συναίνεσης” πάνω στα ερείπια της ζωής των μεταναστών μπορούν να εξασφαλίσουν την
«ομαλή» λειτουργία του. Οι εξουσιαστές, φοβούμενοι την ανεξέλεγκτη αντίδραση μεγάλων
τμημάτων της κοινωνίας, θωρακίζονται εδώ και χρόνια νομικά και στρατιωτικά. Οξύνουν
την καταστολή στο δρόμο, ποινικοποιούν κινήματα, πρακτικές αγώνα και στοχοποιούν τους
ίδιους τους κοινωνικούς αγωνιστές.
Στοχεύουν στην πολιτική, ηθική (και σε αρκετές περιπτώσεις φυσική) εξόντωση των
υποκειμένων που αγωνίζονται και από την άλλη στην τρομοκράτηση όσων σκέφτονται να
αντισταθούν. Έτσι βλέπουμε σήμερα τη σύλληψη και την προσπάθεια διαπόμπευσης
αγωνιστών μέσω της δημοσίευσης φωτογραφιών τους, την επιβολή εξοντωτικών
χρηματικών εγγυήσεων και ποινών φυλάκισης σε όσους βρεθούν στο στόχαστρο των
κρατικών μηχανισμών ή “τύχει” να πιαστούν. Το κράτος και το κεφάλαιο παραμένουν οι
μόνοι τρομοκράτες, διώκοντας και φυλακίζοντας αγωνιστές με την εφαρμογή του
τρομονόμου, με στοιχεία ανύπαρκτα ή κατασκευασμένα από την κρατική ασφάλεια.
Απέναντι στην βαρβαρότητα του κράτους και του κεφαλαίου συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε
για την κοινωνική απελευθέρωση. Ως μέρος αυτού του αγώνα αντιλαμβανόμαστε την
αλληλεγγύη μας στους διωκόμενους και φυλακισμένους συντρόφους/ισσες. Στεκόμαστε στο
πλευρό της συντρόφισσας Στέλλας Αντωνίου και απαιτούμε την άμεση αποφυλάκισή της.
Άμεση απελευθέρωση της αναρχικής Στέλλας Αντωνίου
ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
Παρασκευή 6 Απρίλη, Σύνταγμα, στις 18:00.
Αναρχική Συλλογικότητα «Καθ’ Οδόν»