136 χρόνια από την πρωτομαγιά του Σικάγο δεν ξεχνάμε πως τίποτα δεν μας χαρίζεται, όλα κατακτιούνται με κοινωνικούς-ταξικούς αγώνες
Την Πρωτομαγιά του 1886, η Αμερικανική Ομοσπονδία Εργαζομένων καταθέτει στο κράτος ένα ιστορικό ψήφισμα για την εποχή εκείνη, το οποίο διακήρυτε ότι οι οκτώ ώρες θα αποτελούν τη νόμιμη εργασία μιας ημέρας από την 1η Μαΐου 1886 και μετά. Καθ’ όλη την διάρκεια της περιόδου εκείνης βέβαια, άγριες απεργίες και διαδηλώσεις συντάρασσαν τις αμερικανικές πόλεις με το πολυεθνικό προλεταριάτο να βρίσκεται καθημερινά στους δρόμους κατά εκατοντάδες χιλιάδες διεκδικώντας και δυναμώνοντας τους αγώνες του ενάντια στα εξαντλητικά ωράρια και τις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας. Το επίκεντρο του αγώνα αποτέλεσε το Σικάγο, καθώς υπήρχε σημαντική παρουσία αναρχικών εργατών, η συμβολή των οποίων έπαιζε καθοριστικό ρόλο στην οργάνωση και στην διεξαγωγή του αγώνα. Το αμερικανικό κράτος μπροστά σε αυτές τις δυναμικές και πρωτοφανής κινητοποιήσεις απαντάει με απεργοσπαστικές ομάδες, με σκοπό να σπάσει τις πολυήμερες απεργίες, και με αστυνομία η οποία καταφεύγει σε βίαιη καταστολή, φυλακίσεις, εξαφανίσεις και δολοφονίες εργατών. Στα πλαίσια αυτής της ταξικής πάλης 8 αναρχικοί (γνωστοί στις αρχές για την δράση τους) συλλαμβάνονται και καταδικάζονται σε θάνατο, εκ των οποίων 4 τελικά θα εκτελεστούν δι’ απαγχονισμού. Ο αναρχικός August Spies καθώς βάδιζε προς τον θάνατο δήλωσε μπροστά στους δήμιους του:
«Θα έρθει ο καιρός που η σιωπή μας θα είναι πιο δυνατή από τις φωνές που πνίγετε σήμερα…»
Τα προτάγματα εκείνου του αγώνα παραμένουν ζωντανά και επίκαιρα στο σήμερα, που η επίθεση κράτους και αφεντικών συνεχίζεται αμείωτη και εντεινόμενη. Οι αλλεπάλληλες κρίσεις των τελευταίων χρόνων αποτέλεσαν την αφορμή για την κατάργηση πολλών εργατικών κεκτημένων, κεκτημένων με αγώνες στο δρόμο, στους χώρους εργασίας, στις σχολές. Στο σήμερα, μετά από δύο και πλέον χρόνια της Covid-19, γενικευμένης καταστολής και ελέγχου, της επερχόμενης επισιτιστικής και ενεργειακής κρίσης, βρισκόμαστε αντιμέτωποι/ες με μια φυσικοποιημένη κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Με αυξήσεις στους λογαριασμούς της ΔΕΗ, στις τιμές βασικών αγαθών και των ενοικίων, με αυστηροποίηση των όρων εγγραφής και παραμονής στο μητρώο του ΟΑΕΔ για τους ανέργους. Σε αυτή τη συνθήκη με το κίνημα να βρίσκεται μουδιασμένο, η κυριαρχία επιτίθεται. Ο νέος νόμος Χατζηδάκη έρχεται να αμφισβητήσει το δεδομένο της κατάκτησης του οκτάωρου, της απεργίας και της συνδικαλιστικής δράσης μεταξύ άλλων. Παράλληλα, νέες μορφές εντατικοποιημένης και ελαστικής εργασίας εγκαθιδρύονται όπως η τηλεργασία.
Το ξέσπασμα του πολέμου στην Ουκρανία, αποτελεί ένα κομβικό σημείο για το μέλλον της τάξης μας. Οι επιπτώσεις και αυτής της πολεμικής σύγκρουσης θα πέσουν στις πλάτες των από τα κάτω. Άλλωστε, ο πόλεμος αποτελεί τη συνέχεια της πολιτικής με άλλα μέσα. Τόσο σε καιρό ειρήνης όσο και σε καιρό πολέμου η εκμετάλλευση στρέφεται ενάντια στην εργατική τάξη. Αυτή καλείται να αλληλοσκοτωθεί για την κυριαρχία των από τα πάνω και να ανοικοδομήσει την πληγείσα περιοχή, να ξεριζωθεί από τον τόπο που μεγάλωσε, να εργαστεί στα κάτεργα σαν μετανάστρια, μετανάστης, να εξαναγκαστεί σε trafficking.
«Εμείς χτίσαμε όλα αυτά τα παλάτια και τα μέγαρα, εδώ, στην Αμερική και παντού. Και θα τα χτίσουμε ακόμα πιο όμορφα, γιατί εμείς θα κληρονομήσουμε τη Γη και γι’ αυτό να μην έχετε την παραμικρή αμφιβολία. Η αστική τάξη λοιπόν, ας γκρεμίσει τον κόσμο της πριν αποχωρήσει οριστικά από το προσκήνιο της ιστορίας. Εμείς κουβαλάμε έναν καινούργιο κόσμο, εδώ, στις καρδιές μας. …» (Μπ. Ντουρούτι)
Οι αγώνες του παρελθόντος, οι αγώνες του Σικάγο το 1886 να αποτελέσουν τη σπίθα για να ενταθούν οι κοινωνικοί και ταξικοί αγώνες σε όλα τα πεδία, ενάντια στην έμφυλη, τη φυλετική και την ταξική καταπίεση, ενάντια στον πόλεμο και την «ειρήνη» των κυρίαρχων. Να βάλουμε αναχώματα στην επέλαση κράτους και κεφαλαίου. Να δώσουμε στην διεκδίκηση επαναστατική προοπτική. Να σταθούμε ο ένας δίπλα στην άλλη, να πορευτούμε μαζικά μαχητικά και αδιαμεσολάβητα. Να προτάξουμε τις ατομικές και συλλογικές αρνήσεις, τις απαλλοτριώσεις, την αυτομείωση, τις καταλήψεις και τις άγριες απεργίες. Ο υπάρχον κόσμος δεν μπορεί να βελτιωθεί, ούτε με μεταρρυθμίσεις, ούτε με εξουσιαστικές αλλαγές. Η κοινωνική και ταξική επανάσταση, το χτίσιμο μιας άλλης κοινωνίας ισότητας, αλληλεγγύης, ελευθερίας αποτελεί την μόνη επιλογή για τους καταπιεσμένους/ες και τις εκμεταλλευόμενες/ους.
ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ ΑΠΕΡΓΙΕΣ ΑΠΑΛΛΟΤΡΙΩΣΕΙΣ
ΝΑ ΜΕΤΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΙΣ ΚΡΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΕ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
ΣΕ ΕΛΛΑΔΑ-ΡΩΣΙΑ-ΟΥΚΡΑΝΙΑ
Ο ΕΧΘΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ Η ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ
ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ: ΠΕΜΠΤΗ 28/4 – ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΑΠΝΙΚΑΡΕΑΣ – 7μμ
ΠΟΡΕΙΑ: ΚΥΡΙΑΚΗ 1η ΜΑΗ – ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ – 11πμ