Κράτος και Κεφάλαιο δολοφονούν για κέρδη
Ποτέ δεν θα ξεχάσουμε τι κάνανε στα Τέμπη
Ενάντια στην ακρίβεια και την γενικότερη υποτίμηση των ζωών μας
Οι ζωές δεν είχαν ποτέ ιδιαίτερη αξία για το κράτος και κεφάλαιο. Η τάξη μας ήταν πάντα αναλώσιμη, υλικό προς εκμετάλλευση και καταπίεση. Το σώμα και το μυαλό μας αναλώνονται στα εργασιακά κάτεργα για το κερδος των αφεντικών, οι ζωές μας εξαθλιώνται για την επιβίωση και την ισχυροποίηση του κράτους και του κεφαλαίου. Η συνθήκη αυτή έγινε εμφανέστερη τα τελευταία 15 χρόνια.
Οι επιβαλλόμενες «καταστάσεις έκτακτης ανάγκης» διαρκώς πυκνώνουν: οικονομική αβεβαιότητα, υγειονομικά lock down, πόλεμος κατά της τρομοκρατίας, διακρατικές συγκρούσεις, αυξανόμενη στρατιωτικοποίηση, ενεργειακές κρίσεις, επισιτιστική ανεπάρκεια, διαχείριση μεταναστών και προσφύγων ως εισβολείς κτλ. Κάθε μια από αυτές τις κρίσεις χρησιμοποιήθηκε από τους κυρίαρχους προς όφελός τους, όπως για παράδειγμα ο πρόσφατος πόλεμος που προκλήθηκε από τη στρατιωτική εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία (με την εμμεση συμμετοχή ΗΠΑ-ΕΕ). Ο πόλεμος αυτός επιτάχυνε παγκόσμιες οικονομικές και ενεργειακές ανακατατάξεις, εξαθλιώνοντας ακόμα περισσότερο τις ζωές των από τα κάτω.
Πόλεμος όμως, καθημερινός και αδιάκοπος απέναντι στην τάξη μας, είναι και η ακρίβεια, η εκτόξευση των τιμών στα αγαθά πρώτης ανάγκης (και όχι μόνο), στα τρόφιμα και τους λογαριασμούς ΔΕΚΟ και την ενέργεια. Είναι ακόμα οι σφιχτοί μικροϋπολογισμοί για να «βγουν» το ενοίκιο και τα έξοδα στο τέλος του μήνα, υπό το φόβο της έξωσης ή του πλειστηριασμού. Είναι η έλλειψη βασικών φαρμάκων και η γενικότερη διάλυση του συστήματος της δημόσιας υγείας.
Σε κάθε πόλεμο οι ζωές μας κοστίζουν πολύ φθηνά. Φτηνές οι ζωές των εργαζόμενων που τραυματίζονται ή πεθαίνουν στα εργασιακά κάτεργα, φτηνές είναι οι ζωές των μεταναστών που δολοφονούνται στα σύνορα, φτηνές είναι οι ζωές όσων πεθαίνουν στα ράντζα των υποστελεχωμένων νοσοκομείων, φτηνή ήταν η ζωή του 16χρονου ρομά Κ.Φραγκούλη που δολοφονήθηκε από μπάτσους, επειδή δεν πλήρωσε 20 ευρώ βενζίνη.
Φτηνές ήταν και οι ζωές 57 ανθρώπων που δολοφονήθηκαν πριν λίγες μέρες στα Τέμπη. Μιλάμε για δολοφονία κι όχι για ατύχημα, ανθρώπινο λάθος ή την κακιά την ώρα. Πρόκειται για το αποτέλεσμα της συνειδητής υποστελέχωσης του ΟΣΕ, της πλήρους έλλειψης κάθε μέτρου προστασίας και συντήρησης χάριν της μείωσης του κόστους και της αύξησης του ποσοστού κέρδους των αφεντικών. Πρόκειται για ένα κρατικό-καπιταλιστικό έγκλημα. Η μαζική αυτή δολοφονία έκανε ολοφάνερη την απαξίωση των ζωών μας και προκάλεσε την κοινωνική οργή που εκφράστηκε αυτή τη φορά δυναμικά και μαχητικά στους δρόμους μέσα από τις πολυπληθέστερες διαδηλώσεις των τελευταίων ετών.
Για την αντιμετώπιση των εκρήξεων της κοινωνικής οργής το κράτος προετοιμάζεται εδώ και χρόνια. Χρησιμοποιεί πάγιες τακτικές άμεσης ή έμμεσης καταστολής: περισσότερη αστυνόμευση, εντεινόμενο ελεγχο, διασπορά φόβου, δημιουργία κλίματος διαρκούς απειλής και καλέσματα σε «εθνική συστράτευση», ώστε να ξεπεράσουμε «μαζί» τις παραγόμενες συστημικές τους κρίσεις. Κάθε διαθέσιμο μέσο επιστρατεύεται από το κράτος, ώστε να διασφαλιστεί η κυριαρχία του και να επιτευχθεί σιγή νεκροταφείου στην κοινωνία. Την ολομέτωπη επίθεση στους/τις από τα κάτω έρχεται να συμπληρώσει το σκληρό αντεργατικό νομοσχέδιο Χατζηδάκη που αποτελεί πλέον νόμο του Κράτους (κατάργηση 8ώρου, απλήρωτες υπερωρίες, απελευθέρωση απολύσεων, ποινικοποίηση συνδικαλιστικής δράσης, παρεμπόδιση της διεξαγωγή απεργίας), η συνεχής θωράκιση των μηχανισμών καταστολής και πληροφοριών (αθρόες προσλήψεις μπάτσων, νέο σώμα πανεπιστημιακής αστυνομίας, αναβάθμιση του κατασταλτικού ρόλου της Δημοτικής Αστυνομίας, νέα λογισμικά παρακολούθησης), η ψήφιση νομοσχεδίου που δίνει την δυνατότητα στην αστυνομία και τους εισαγγελείς να αποφασίσουν πότε μπορεί και πότε όχι να διεξαχθεί μια πορεία αλλά και η σκλήρυνση του νέου σωφρονιστικού κώδικα. Δεν πρόκειται για μια μελλοντική δυστοπία, μα για τις εικόνες πολέμου του σήμερα. Στους δρόμους, στις πλατείες, στις δουλειές μας, στα σπίτια μας.
Την ίδια στιγμή οι κάθε λογής πολιτικοί φωστήρες, ήδη οργανώνουν τα κομματικά τους επιτελεία, προετοιμαζόμενοι για το επερχόμενο εκλογικό πανηγύρι. Η κυβέρνηση προσπαθεί να μας πείσει ότι ευθυνόμαστε όλοι/ες και εξίσου για την εξαθλίωση των ζωών μας, μια και δεν είμαστε αρκετά παραγωγικοί/ές και πειθήνιοι/ες. Η αντιπολίτευση προσπαθεί να αφομοιώσει την κοινωνική οργή και να την εξαργυρώσει στις κάλπες,αποσκοπώντας στην διατήρηση και την ενίσχυση της κρατικής εξουσίας και διαμεσολάβησης.
Να πάρουμε πίσω τις ζωές μας
Λαμβάνοντας υπόψιν όλα τα παραπάνω δεινά που γεννάει το υπάρχον σύστημα εκμετάλλευσης και καταπίεσης, το πρόταγμα «να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας» καθίσταται πιο επίκαιρο και αναγκαίο από ποτέ. Να μην κάτσουμε σαν απλοί θεατές να παρατηρούμε την επέλαση της κρατικής-καπιταλιστικής βαρβαρότητας, συμβάλλοντας στην περαιτέρω φτωχοποίηση και εξαθλίωση της ζωής μας. Πολλώ δε μάλλον να αναθέσουμε τη διαχείρισή της στους κάθε είδους κομματικούς «σωτήρες» ανεξαρτήτως «απόχρωσης», που σε αγαστή συνεργασία με τα αφεντικά μας πετάνε «ψίχουλα» μέσω επιδοματικής πολιτικής (fuel pass, food pass, καλάθι του νοικοκυριού κτλ) και προεκλογικών υποσχέσεων, κρατώντας τα πάντα για πάρτη τους.
Από την πλευρά μας, ως τάξη των από τα κάτω, να ορθώσουμε αναχώματα απέναντι στην κρατική και καπιταλιστική επέλαση της εποχής μας και να οργανώσουμε επιτέλους την αντεπίθεσή μας. Με καθημερινή δουλειά και αγώνες, μικρούς και μεγάλους, να αντισταθούμε και να παλέψουμε σε όλα τα πεδία της ζωής, στους χώρους εργασίας, σε σχολεία και σχολές, στις γειτονιές, στο δρόμο. Να πάρουμε πίσω τον κλεμμένο χρόνο και χώρο. Κόντρα στην απάθεια, τον συμβιβασμό και τον ατομισμό των καιρών, να συλλογικοποιήσουμε τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας, δημιουργώντας δομές αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας. Να βγούμε στο δρόμο με διαδηλώσεις, συγκρούσεις και άγριες απεργίες διαρκείας. Να πραγματοποιήσουμε απαλλοτριώσεις βασικών αγαθών σε σούπερ μάρκετ και πολυκαταστήματα. Να κάνουμε συλλογικές και ατομικές αυτομειώσεις σε λογαριασμούς και ενοίκια. Να καταλάβουμε τα άδεια σπίτια, να πραγματοποιήσουμε ρευματοκλοπές, να εμποδίσουμε συνεργεία διακοπής ρεύματος και εξώσεις κατοικίας.
Να εμπνευστούμε από τα παραδείγματα κοινωνικής-ταξικής αλληλεγγύης και αγώνα, όπως οι απεργίες στην Μαλαματίνα και την COSCO, οι κινητοποιήσεις των ντελιβεράδων ενάντια στις ελαστικές σχέσεις εργασίας, οι απαλλοτριώσεις ειδών πρώτης ανάγκης σε σούπερ μάρκετ, οι μαζικές πορείες στήριξης ενάντια σε εξώσεις σπιτιών, οι ενέργειες άμεσης δράσης ενάντια στις δυνάμεις καταστολής, γραφεία πολιτικών, επιχειρήσεις αφεντικών και λοιπών κρατικών και καπιταλιστικών στόχων. Προτάσσουμε την πολυμορφία του αγώνα, την εξεγερσιακή πρακτική και την επαναστατική προοπτική για την καταστροφή κράτους και κεφαλαίου. Για ένα κόσμο ελευθερίας, ισότητας και αλληλεγγύης, χωρίς καταπίεση και εκμετάλλευση.
ΑΓΡΙΕΣ ΑΠΕΡΓΙΕΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ- ΑΠΑΛΛΟΤΡΙΩΣΕΙΣ ΣΤΑ ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ
ΑΡΝΗΣΕΙΣ ΠΛΗΡΩΜΩΝ – ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ – ΑΥΤΟΜΕΙΩΣΕΙΣ
ΔΙΑΡΚΗΣ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ, ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΜΟΡΦΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑ
ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ- ΠΟΡΕΙΑ Σάββατο 1/4 στις 12:00
ΜΕΤΡΟ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ / ΠΛΑΤΕΙΑ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟΥ