Την περασμένη άνοιξη, ο Νίκος Ρωμανός, έγκλειστος στις φυλακές Κορυδαλλού από τον Φεβρουάριο του 2013, έδωσε πανελλαδικές εξετάσεις μέσα από τη φυλακή και πέρασε σε τμήμα του ΤΕΙ Αθηνών. Συνεπώς, από τον Σεπτέμβριο δικαιούται τη χορήγηση εκπαιδευτικών αδειών για την παρακολούθηση του προγράμματος σπουδών του. Οι αιτήσεις που έκανε για το σκοπό αυτό απορρίφθηκαν. Από τις 10 Νοεμβρίου 2014, προχωρά σε απεργία πείνας διεκδικώντας τη χορήγηση εκπαιδευτικών αδειών.
Στα τέλη Οκτωβρίου ξεκίνησε και η απεργία πείνας του κρατούμενου Ηρακλή Κωστάρη, με αίτημα την επαναφορά των εκπαιδευτικών του αδειών, οι οποίες διακόπηκαν μετά από χρόνια. Στις 17 Νοεμβρίου, ο αναρχικός Γιάννης Μιχαηλίδης ξεκινά με τη σειρά του απεργία πείνας σε ένδειξη αλληλεγγύης. Ο Ηρακλής Κωστάρης σταματά την απεργία πείνας του μετά από 30 ημέρες, μετά την απόρριψη του αιτήματός του από το συμβούλιο των φυλακών και με επιβαρυμένη την υγεία του. Την 1η Δεκεμβρίου, οι επίσης έγκλειστοι αναρχικοί Ανδρέας Δημήτρης Μπουρζούκος και Δημήτρης Πολίτης ξεκινούν και αυτοί απεργία πείνας σε ένδειξη αλληλεγγύης. Πλέον η κατάσταση της υγείας του Νίκου Ρωμανού κρίνεται οριακή σύμφωνα με τους θεράποντες γιατρούς του. Κινδυνεύει άμεσα τόσο η ίδια του η ζωή, όσο και να υποστεί ανεπανόρθωτες βλάβες σε ζωτικά όργανα.
Είναι ξεκάθαρο ότι το καθεστώς του σύγχρονου ολοκληρωτισμού, στην προσπάθεια εγκαθίδρυσής του, δε διστάζει να τσαλακώσει την εικόνα του αταλάντευτου εγγυητή της νομιμότητας, την οποία οικοδομεί συστηματικά. Μιας νομιμότητας που το ίδιο κατασκευάζει, επιβάλλει και τσαλαπατά όποτε κρίνει σκόπιμο. Το γεγονός ότι το κράτος στερεί από το Νίκο Ρωμανό τις εκπαιδευτικές του άδειες, ενώ λίγους μήνες νωρίτερα τον καλούσε σε φιέστες παρουσία Παπούλια προκειμένου να τον βραβεύσει για την εισαγωγή του στο πανεπιστήμιο (εκείνος φυσικά αρνήθηκε να συμμετάσχει), δείχνει ότι η αφήγηση του κράτους-«καλού ποιμένα» που αγωνιά για τη μόρφωση των «απολωλότων προβάτων» του καταρρέει υπό το βάρος της ζοφερής πραγματικότητας των φυλακών. Η σημερινή καταπάτηση των δικαιωμάτων των κρατουμένων, ιδιαίτερα των αγωνιζόμενων, δεν είναι άλλωστε παρά δείγμα του τι επιφυλάσσει το κράτος με τη λειτουργία των φυλακών τύπου Γ’: πλήρη στέρηση κάθε δικαιώματος σε όποιον το ίδιο το κράτος βαφτίζει “επικίνδυνο”, με μόνη “κατηγορία” την πολιτική του ταυτότητα και την αγωνιστική του στάση. Ο αγώνας του Νίκου Ρωμανού είναι μια κίνηση αντίστασης ενάντια στην πραγματικότητα αυτή και εντάσσεται στα πλαίσια της εναντίωσης σε κάθε μορφή εξουσίας και καταναγκασμού. Είναι αγώνας ολόκληρου του κινήματος ενάντια στην ισοπέδωση των ζωών μας από το κράτος και το κεφάλαιο. Χωρίς να παραγνωρίζουμε τις πολιτικές διαφωνίες μας, στεκόμαστε αλληλέγγυοι/ες στο πλευρό του και αγωνιζόμαστε για την ικανοποίηση του αιτήματός του.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ
ΑΜΕΣΗ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΑΔΕΙΩΝ
ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ
Πορεία αλληλεγγύης, 2/12/2014, 18:00, Μοναστηράκι
Αναρχική Συλλογικότητα Καθ’ οδόν