Γιατί είμαστε ενάντια στον κοινοβουλευτισμό: ο αγώνας και το όραμα για μιαν άλλη κοινωνία

(Το κείμενο σε μορφή pdf βρίσκεται εδώ)

Λίγα λόγια για τον κοινοβουλευτισμό

Το κράτος αποτελεί μια απρόσωπη και αυτοδύναμη μορφή εξουσίας, ένα σύνολο κοινωνικών μηχανισμών οργάνωσης και επιβολής, που ασκούνται σε έναν καθορισμένο γεωγραφικό χώρο. Ο κοινοβουλευτισμός είναι ένας τρόπος διακυβέρνησης της κοινωνίας από το κράτος στον κατά τον οποίο η κυβέρνηση (εκτελεστική εξουσία) αντλεί κατά κανόνα τη νομιμοποίησή της από την εμπιστοσύνη (αρχή της δεδηλωμένης) που της παρέχει το κοινοβούλιο (νομοθετική εξουσία), όπου και λογοδοτεί. Η εύρυθμη και ομαλή λειτουργία του κοινοβουλευτισμού στηρίζεται, θεωρητικά, στη σχετική διάκριση των εξουσιών (νομοθετική, εκτελεστική, δικαστική). Η νομοθετική εξουσία αποτελείται από ένα συμβούλιο αντιπροσώπων, το οποίο εκλέγεται περιοδικά από τους πολίτες του κράτους, δηλαδή το τμήμα εκείνο του πληθυσμού της επικράτειάς του που έχει πολιτικά διακαιώματα. Με απλούστερα λόγια, η εξουσία του “κυρίαρχου λαού” εξαντλείται στο να παραδίδει μια φορά στα 4 χρόνια λευκή επιταγή, χωρίς το παραμικρό εχέγγυο, σε μια ελάχιστη μειοψηφία η οποία νομοθετεί και επιτηρεί την εκτέλεση των νόμων στο όνομά του. Στην πραγματικότητα, τόσο οι πολιτικές αποφάσεις, όσο και η κριτική σε αυτές (αντιπολίτευση), λαμβάνονται, εφαρμόζονται και ασκούνται δι’ αντιπροσώπων. Ο πληθυσμός επιλέγει αποκλειστικά και μόνο (και όχι πάντοτε) τα πρόσωπα που θα τις εφαρμόσουν αντ’ αυτού.

Συνέχεια ανάγνωσης

Ενάντια στον κοινοβουλευτισμό και τις εκλογικές αυταπάτες

 

Ενάντια στον κοινοβουλευτισμό και τις εκλογικές αυταπάτες

Τελικά, η “ελπίδα” του ΣΥΡΙΖΑ ήρθε, επέλασε, και απέρχεται. Πρόκειται για τη μοναδική κυβέρνηση που κατάφερε να εξαντλήσει τετραετία (με τη στήριξη των ακροδεξιών ΑΝΕΛ) κατά τα χρόνια της κρίσης. Τα επιτεύγματά της όμως δεν σταματούν εδώ. Κατάφερε να ενσωματώσει το μεγαλύτερο μέρος των κινημάτων, να σταθεροποιήσει τον ασθμαίνοντα και κοινωνικά απονομιμοποιημένο κοινοβουλευτισμό, να επανεγκαθιδρύσει τον δικομματισμό και βέβαια να συνεχίσει και να επεκτείνει τα αντικοινωνικά μέτρα, με ελάχιστες κοινωνικές/ταξικές αντιστάσεις.

Συνέχεια ανάγνωσης

Εθνικισμός-πατριωτισμός: η πολιτική θρησκεία του κράτους

Τα περιεχόμενα της μπροσούρας:

       Εισαγωγή

I  Η άρρηκτη σχέση έθνους και κράτους
      Η προέλευση του όρου «έθνος»
      Η γένεση του σύγχρονου έθνους-κράτους
      Το έθνος-κράτος ομογενοποιεί
      Το έθνος-κράτος παράγει διαχωρισμούς στο εξωτερικό του
      Το έθνος-κράτος παράγει διαχωρισμούς στο εσωτερικό του
      Έθνος και μιλιταρισμός
      Πατριωτισμός κι εθνικισμός
      Ο εθνικισμός ως προνομιακό πεδίο της δεξιάς
      Ο εθνικισμός και η τάξη μας
      Αριστερά, έθνος και αντιιμπεριαλισμός
      Ντόπια αριστερά και έθνος

II  Εθνικισμός, πόλεμος κι εθνικοαπελευθερωτικά/σεπαρατιστικά κινήματα
      Διακρατικοί πόλεμοι
      Εθνική απελευθέρωση
            Τι επιδιώκουν τα εθνικοαπελευθερωτικά/σεπαρατιστικά κινήματα
                  Απόσχιση και προσάρτηση σε άλλο κράτος
                  Απόσχιση και αίτημα δημιουργίας νέου κράτους
                  Απελευθέρωση κατακτημένου έθνους-κράτους
      Εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα και αριστερά
      H εθνική ενότητα ενάντια στην ταξική πάλη
            Η δική μας στάση
            Σχετικά με την αλληλεγγύη μας σε εθνικοαπελευθερωτικά ή σεπαρατιστικά
            κινήματα

III Ο εθνικισμός σήμερα και οι απαντήσεις μας
      Λίγα λόγια για τη σύγχρονη ανάδυση του εθνικισμού
      Για μια κοινωνία χωρίς έθνη, κράτη, πατρίδες

Ενδεικτική βιβλιογραφία

 

Σημεία διάθεσης:

Αθήνα

Αυτοδιαχειριζόμενο στέκι Πέρασμα, Ζωοδόχου Πηγής 97 & Ισαύρων

Θεσσαλονίκη
Ελευθεριακός χώρος sabot, Γκαρμπολά 4, Μπιτ Παζάρ
Κατάληψη Terra incognita, Τ. Παπαγεωργίου 2 & Ολύμπου 67

Η μπροσούρα βρίσκεται και σε μορφή pdf εδώ

Ενημέρωση για το μπλοκ της Πρωτομαγιάς

Το πανό του μπλοκ έγραφε “Ενάντια στην εθνική ενότητα. Κοινωνικός/ταξικός αγώνας για την κοινωνική επανάσταση”, ως μια προσπάθεια ανάδειξης της σημασίας της ταξικότητας και του κοινωνικού/ταξικού αγώνα απέναντι στην προπαγανδιζόμενη από το κράτος, τόσο από τα δεξιά και όσο και από τα αριστερά, εθνική ενότητα και τον εθνικισμό. Συμμετείχαν περίπου 150 σύντροφοι/ισσες. Υπήρχε οργανωμένη περιφρούρηση στην οποία συμμετείχαν σύντροφοι/ισσες από την αναρχική συλλογικότητα Vogliamo tutto e per tutti καθώς και άλλοι σύντροφοι και συντρόφισσες. Καθ’ όλη τη διάρκεια της πορείας φωνάχτηκαν αντικρατικά και αντιεθνικιστικά συνθήματα και μοιράστηκαν κείμενα. Η πορεία ξεκίνησε απο το Μουσείο, πέρασε απο τον ΣΕΒ (στην πρόσοψη του οποίου γράφτηκαν συνθήματα) και τη βουλή και κατέληξε στα Προπύλαια.