Μηνιαία αρχεία: Οκτώβριος 2020

3 άρθρα

Ούτε με τα σύνορα, ούτε με τους στρατούς, ούτε με τα πετρέλαιά τους. Συγκέντρωση-μικροφωνική: Σάββατο 7/11, 12:00, Μοναστηράκι

Ούτε με τα σύνορα, ούτε με τους στρατούς,ούτε με τα πετρέλαιά τους

Τους τελευταίους μήνες παρακολουθούμε την προσπάθεια του ελληνικού και του τουρκικού κράτους να προωθήσουν τα πολιτικοοικονομικά τους συμφέροντα στην περιοχή της Αν. Μεσογείου, ανταγωνιζόμενα για τις υφαλοκρηπίδες και τη μεγιστοποίηση της επιφάνειας των ΑΟΖ. Στο πλαίσιο της κλιμακούμενης στρατιωτικής/διπλωματικής έντασης μεταξύ τους, αμφότερα στοχεύουν στην τόνωση της εσωτερικής εθνικής ομοψυχίας και τη συσπείρωση του συνόλου της κοινωνίας γύρω από αυτά. Όλες οι καθεστωτικές πολιτικές δυνάμεις, δεξιές κι αριστερές, διαγκωνίζονται για τα πρωτεία του πατριωτισμού και μας καλούν σε ετοιμότητα για την υπεράσπιση των «συμφερόντων του έθνους».

Συνέχεια ανάγνωσης

Αλληλεγγύη στις καταλήψεις Rosa Nera και Φιλολάου 99

Μέσα σε ένα μήνα εκκενώθηκαν από το κράτος δύο ακόμη καταλήψεις, η Rosa Nera στα Χανιά (5 Σεπτεμβρίου) και η Φιλολάου 99 στην Αθήνα (25 Σεπτεμβρίου). Η Rosa Nera εδώ και 16 χρόνια αποτελεί κινηματικό σημείο αναφοράς, έχοντας στεγάσει πολυάριθμα εγχειρήματα και υλικοτεχνική υποδομή, βιβλιοθήκες κι εκδηλώσεις. Επιπλέον, το ιστορικό κτίριο της 5ης Μεραρχίας στο Λόφο Καστέλι αποτελεί σημείο αναφοράς για την κοινωνία των Χανίων. Τα κοινωνικά ριζώματα της κατάληψης φάνηκαν αμέσως μετά την εκκένωσή της, από την ογκώδη πορεία υπεράσπισής της και τις συνεχιζόμενες παρεμβάσεις για να ξαναπεράσει στα χέρια των ανθρώπων της. Η Rosa Nera έχει βρεθεί από καιρό στο στόχαστρο του πολυτεχνείου Κρήτης και των επιχειρηματικών συμφερόντων, προκειμένου να μετατραπεί σε ξενοδοχείο. Σε αυτό το σχέδιο είχε αντισταθεί και κατά το παρελθόν, με τη στήριξη της μερίδας της τοπικής κοινωνίας, που αγωνιζόταν για την ανάσχεση της επίθεσης των επιχειρηματιών που μετατρέπουν το νησί σε ένα απέραντο τουριστικό θέρετρο, βραχυχρόνιας ή μακροχρόνιας μίσθωσης.

Η Φιλολάου 99 ήταν για 20 χρόνια ένα εγκαταλελειμμένο, ρημαγμένο κτίριο. Το 2016, σύντροφοι και συντρόφισσές μας, αναρχικοί κι αναρχικές, αποφασίζουν να το καταλάβουν και να το οικειοποιηθούν, μετατρέποντάς το σε έναν ζωντανό χώρο συνάντησης και κοινωνικού/ταξικού αγώνα. Έκτοτε στο χώρο πραγματοποιήθηκαν εκδηλώσεις πολιτικού και πολιτιστικού χαρακτήρα, στεγάστηκαν συνελεύσεις αγωνιζόμενων συλλογικοτήτων και κύκλοι αυτομόρφωσης, στήθηκαν μια νέα βιβλιοθήκη, ένα πολιτικό βιβλιοπωλείο, μια φωτοτυπική δομή. Κυρίως όμως το κατειλημμένο κτίριο λειτούργησε ως τόπος όπου οι σύντροφοι/ισσες έρχονται σε άμεση επαφή και σύνδεση με τον κόσμο της γειτονιάς, συζητούν για την εκμετάλλευση και την καταπίεση που υφίσταται η τάξη μας, ανοίγουν ζητήματα που την απασχολούν, προωθούν και γειώνουν το πρόταγμα της κοινωνικής αυτοδιεύθυνσης.

Συνέχεια ανάγνωσης

Γιατί δεν μας ενδιαφέρει το αποτέλεσμα της δίκης της Χρυσής Αυγής

Η λήξη της δίκης της χρυσής αυγής και η ανακοίνωση της απόφασης στις 7 Οκτώβρη είναι μια καλή αφορμή να εξετάσουμε ξανά* τη θέση μας σε σχέση με την αστική δικαιοσύνη, το κράτος και το τι σημαίνει για εμάς το σύνθημα/αίτημα «να μπουν οι ναζί στη φυλακή». Η δίκη αυτή βασίστηκε σε μια τεράστια δικογραφία που αφορά, μεταξύ άλλων, δολοφονικές επιθέσεις σε μετανάστες/ριες, αντιφασίστες/ριες, αναρχικούς/ες, συνδικαλιστές/ριες και φυσικά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα στις 18 Σεπτεμβρίου 2013, η οποία ήταν και το σημείο στο οποίο η ΝΔ αναγκάστηκε να κινήσει διώξεις εναντίον κεντρικών και μη στελεχών του κόμματος, ως εγκληματική οργάνωση.

Το αστικό έθνος-κράτος και ο καπιταλισμός συναποτελούν ένα σύστημα βασισμένο στην πολιτική και οικονομική κυριαρχία μίας τάξης πάνω στην άλλη. Οι ιδεολογικοί πυλώνες του φασισμού (ο εθνικισμός, η ιεραρχική δομή, η πατριαρχία, ο μιλιταρισμός, ο ανταγωνισμός, ο καλλιεργούμενος ανορθολογισμός) βρίσκονται στον πυρήνα της κρατικής ιδεολογίας και του καπιταλισμού. Η χρυσή αυγή είναι ένα φασιστικό κόμμα, δηλαδή ένα κόμμα που συμπύκνωνε στην ατζέντα του τα παραπάνω χαρακτηριστικά και τα εξέφραζε ανοιχτά ως προτάγματα. Ένα κόμμα που συμμετείχε στο κοινοβούλιο του ελληνικού έθνους-κράτους· και δεν ήταν ούτε το πρώτο, ούτε το τελευταίο με αυτά τα προτάγματα.

Συνέχεια ανάγνωσης