Η λήξη της δίκης της χρυσής αυγής και η ανακοίνωση της απόφασης στις 7 Οκτώβρη είναι μια καλή αφορμή να εξετάσουμε ξανά* τη θέση μας σε σχέση με την αστική δικαιοσύνη, το κράτος και το τι σημαίνει για εμάς το σύνθημα/αίτημα «να μπουν οι ναζί στη φυλακή». Η δίκη αυτή βασίστηκε σε μια τεράστια δικογραφία που αφορά, μεταξύ άλλων, δολοφονικές επιθέσεις σε μετανάστες/ριες, αντιφασίστες/ριες, αναρχικούς/ες, συνδικαλιστές/ριες και φυσικά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα στις 18 Σεπτεμβρίου 2013, η οποία ήταν και το σημείο στο οποίο η ΝΔ αναγκάστηκε να κινήσει διώξεις εναντίον κεντρικών και μη στελεχών του κόμματος, ως εγκληματική οργάνωση.
Το αστικό έθνος-κράτος και ο καπιταλισμός συναποτελούν ένα σύστημα βασισμένο στην πολιτική και οικονομική κυριαρχία μίας τάξης πάνω στην άλλη. Οι ιδεολογικοί πυλώνες του φασισμού (ο εθνικισμός, η ιεραρχική δομή, η πατριαρχία, ο μιλιταρισμός, ο ανταγωνισμός, ο καλλιεργούμενος ανορθολογισμός) βρίσκονται στον πυρήνα της κρατικής ιδεολογίας και του καπιταλισμού. Η χρυσή αυγή είναι ένα φασιστικό κόμμα, δηλαδή ένα κόμμα που συμπύκνωνε στην ατζέντα του τα παραπάνω χαρακτηριστικά και τα εξέφραζε ανοιχτά ως προτάγματα. Ένα κόμμα που συμμετείχε στο κοινοβούλιο του ελληνικού έθνους-κράτους· και δεν ήταν ούτε το πρώτο, ούτε το τελευταίο με αυτά τα προτάγματα.