Ετήσια αρχεία 2022

20 άρθρα

Κείμενο αλληλεγγύης στον αναρχικό απεργό πείνας Γ. Μιχαηλίδη

Για περισσότερο από 8 χρόνια ο αναρχικός Γ. Μιχαηλίδης βρίσκεται έγκλειστος στις φυλακές, ύστερα από καταδίκες και προφυλακίσεις που αφορούσαν τόσο δράσεις του ίδιου, των οποίων ανέλαβε την ευθύνη (απαλλοτρίωση στον Βελβεντό, συμμετοχή σε αγώνες στη φυλακή,απόδραση)όσο και σκευωρίες που στήθηκαν στην πλάτη του προκειμένου να παρατείνεται επ’αόριστον η ομηρία του (καταδίκη για “ατομική τρομοκρατία”, προσπάθεια σύνδεσής του με τη ΣΠΦ). Έχοντας πλέον εκτίσει τα 3/5 της αρχικής του ποινής και τα 2/5 της πειθαρχικής ποινής του για την απόδραση,εκπληρώνοντας όλες δηλαδή τις τυπικές προϋποθέσεις για την υφ’όρον αποφυλάκισή του, καλείται στις 29/12/2021 από την γραμματείατης φυλακής να υπογράψει την αίτηση αποφυλάκισης του όπως προβλέπεται. Σχεδόν δύο μήνες αργότερα του γνωστοποιείται η απορριπτική απόφαση του δικαστικού συμβουλίου Άμφισσας, με την αιτιολόγηση πως “συντρέχει κίνδυνος τέλεσης νέων αδικημάτων”.Στις 23/5 ξεκίνησε απεργία πείνας, διεκδικώντας την άμεση αποφυλάκισή του.Στις 20 Ιουνίου, κι ενώ ο Γ. Μιχαηλιδης βρίσκεται ήδη στην 29η ημέρα απεργίας πείνας, το συμβούλιο πλημμελειοδικών ‘Αμφισσας δημοσιεύει το αντίστοιχο βούλευμα με το οποίο απορρίπτει και τη δεύτερη αίτηση ώς αβάσιμη.

Με ένα σκεπτικό βγαλμένο από δυστοπικό σενάριο (κάτι μεταξύ της αστυνομίας σκέψηςτου όργουελ, και την πρόληψη εγκλημάτων του minority report) αποφασίζεται η παράταση του ήδη παράτυπου (με στέρηση κανονικών και φοιτητικών αδειών, μεταγωγές, πειθαρχικά κλπ) εγκλεισμού του.

Το κράτος μέσω των θεσμών του εξαντλεί όλο του το νομικό οπλοστάσιο (εμπλοκή σε δικογραφίες χωρίς κάποιο στοιχείο ώστε να παραταθεί η προφυλάκιση μετά το πρώτο 18μηνο, καταδίκες χωρίς στοιχεία, δημιουργικές ασάφειες σε νόμους και κανονισμούς φυλακών κλπ) για να παρατείνει την ομηρία όσων κρίνει επικίνδυνους/ες για την κυριαρχία του. Στόχος είναι τόσο η ηθική, ψυχολογική και φυσική εξόντοση των ίδιων των αγωνιστών που πέφτουν στα χέρια του κράτους και της δικαιοσύνης του, όσο και ο παραδειγματισμόςτων υπολοίπων. Πρόκειται για πάγια τακτική του κράτους προς κάθε άνθρωπο της τάξης μας που θα διανοηθεί να αμφισβητήσει το υπάρχον και να αντισταθεί.

Ο σύντροφος δεν αποποιήθηκε την πολιτική του ταυτότητα και υπερασπίστηκε πολιτικά τις δράσεις του. Αυτή του τη στάση ποινικοποιεί για μια ακόμα φορά η δικαστική εξουσία. Ουσιαστικά ποινικοποιεί πολιτικές αντιλήψεις και ιδεολογίες σα να αποτελούν από μόνα τους αδικήματα.Τιμωρεί παραδειγματικά τις έκνομες πράξεις που προκύπτουν από πολιτικά κίνητρα σε μία προσπάθεια να καταστείλλει όχι μόνο τις πράξεις που το αμφισβητούν αλλά και την ίδια την ιδέα της αμφισβήτησης.

Μετά από 6 επιπλέον μήνες προληπτικής κράτησης ο σύντροφος Γ.Μιχαηλίδης ξεκίνησε απεργία πείνας στις 23/5 με στόχο την αποφυλάκισή του. Από τη μεριά μας στεκόμαστε αλληλέγγυοι/ες στο πλάι του και στηρίζουμε τον αγώνα του.

ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΓΚΡΕΜΙΣΜΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΦΥΛΑΚΗΣ

ΚΑΝΕΝΑΣ ΟΜΗΡΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΛΙΑ

Αναρχική συλλογικότητα Καθ’ οδόν

Αντιπολεμική αφίσα – κάλεσμα σε ΜΟΤΟΠΟΡΕΙΑ (ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 29/4 – 18.30, ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ) και ΠΟΡΕΙΑ (ΣΑΒΒΑΤΟ 7/5 – 12.00, ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ)

ΚΑΘΕ ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΕΙ ΤΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ. ΜΕ ΑΝΘΡΩΠΟΣΦΑΓΕΣ,ΞΕΡΙΖΩΜΟΥΣ ΚΑΙ ΕΡΗΜΩΣΗ, ΜΕ ΤΗΝ ΕΞΑΡΣΗ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΥ, ΤΟΥ ΜΙΛΙΤΑΡΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗΣ ΒΙΑΣ.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία εντάσσεται στην αναδιανομή της παγκόσμιας κυριαρχικής ισχύος και γιγαντώνει τη δυστοπία της εποχής μας. Οι κυρίαρχοι οργανώνουν και πάλι την υποδούλωσή μας με χειρότερα δεσμά και μας καλούν να διαλέξουμε τους σφαγείς μας. Μέσα σε ένα διαρκές καθεστώς έκτακτης ανάγκης των τελευταίων δεκαετιών, όπου οι κοινωνίες και η καθημερινή ζωή στρατιωτικοποιούνται συστηματικά. Από τις “αντι”τρομοκρατικές σταυροφορίες και τον σταθερό συνοριακό πόλεμο κατά των μεταναστ(ρι)ών που παρουσιάζονται ως “ανεπιθύμητοι/-ες εισβολείς”, μέχρι τις καραντίνες, τις απαγορεύσεις κυκλοφορίας, τους υγειονομικούς διαχωρισμούς και αποκλεισμούς της τελευταίας διετίας. Ενώ ήδη ανακοινώνονται τα επόμενα επεισόδια “κρίσεων”: ενεργειακή, οικονομική, επισιτιστική..

ΣΕ ΕΛΛΑΔΑ, ΡΩΣΙΑ, ΟΥΚΡΑΝΙΑ Ο ΕΧΘΡΟΣ ΕΙΝΑΙΤΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ Η ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ

ΝΑ ΣΑΜΠΟΤΑΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ

ΝΑ ΑΝΤΙΤΑΧΘΟΥΜΕ ΠΟΛΥΜΟΡΦΑΣΕ ΚΡΑΤΗ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ, ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΥΣ, ΣΤΡΑΤΟΥΣ, ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ “ΕΙΡΗΝΗ” ΤΟΥΣ

ΜΟΤΟΠΟΡΕΙΑ, ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 29/4 – 18.30, ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ

ΠΟΡΕΙΑ, ΣΑΒΒΑΤΟ 7/5 – 12.00, ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ

ΚΥΡΙΑΚΗ 1Η ΜΑΗ ΠΟΡΕΙΑ – Να μετατρέψουμε τις κρίσεις και τους πολέμους τους σε κοινωνική επανάσταση

136 χρόνια από την πρωτομαγιά του Σικάγο δεν ξεχνάμε πως τίποτα δεν μας χαρίζεται, όλα κατακτιούνται με κοινωνικούς-ταξικούς αγώνες

Την Πρωτομαγιά του 1886, η Αμερικανική Ομοσπονδία Εργαζομένων καταθέτει στο κράτος ένα ιστορικό ψήφισμα για την εποχή εκείνη, το οποίο διακήρυτε ότι οι οκτώ ώρες θα αποτελούν τη νόμιμη εργασία μιας ημέρας από την 1η Μαΐου 1886 και μετά. Καθ’ όλη την διάρκεια της περιόδου εκείνης βέβαια, άγριες απεργίες και διαδηλώσεις συντάρασσαν τις αμερικανικές πόλεις με το πολυεθνικό προλεταριάτο να βρίσκεται καθημερινά στους δρόμους κατά εκατοντάδες χιλιάδες διεκδικώντας και δυναμώνοντας τους αγώνες του ενάντια στα εξαντλητικά ωράρια και τις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας. Το επίκεντρο του αγώνα αποτέλεσε το Σικάγο, καθώς υπήρχε σημαντική παρουσία αναρχικών εργατών, η συμβολή των οποίων έπαιζε καθοριστικό ρόλο στην οργάνωση και στην διεξαγωγή του αγώνα. Το αμερικανικό κράτος μπροστά σε αυτές τις δυναμικές και πρωτοφανής κινητοποιήσεις απαντάει με απεργοσπαστικές ομάδες, με σκοπό να σπάσει τις πολυήμερες απεργίες, και με αστυνομία η οποία καταφεύγει σε βίαιη καταστολή, φυλακίσεις, εξαφανίσεις και δολοφονίες εργατών. Στα πλαίσια αυτής της ταξικής πάλης 8 αναρχικοί (γνωστοί στις αρχές για την δράση τους) συλλαμβάνονται και καταδικάζονται σε θάνατο, εκ των οποίων 4 τελικά θα εκτελεστούν δι’ απαγχονισμού. Ο αναρχικός August Spies καθώς βάδιζε προς τον θάνατο δήλωσε μπροστά στους δήμιους του:

«Θα έρθει ο καιρός που η σιωπή μας θα είναι πιο δυνατή από τις φωνές που πνίγετε σήμερα…»
Συνέχεια ανάγνωσης

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ, ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΜΙΛΙΤΑΡΙΣΜΟ – ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΚΡΑΤΗ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ, ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΜΙΛΙΤΑΡΙΣΜΟ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΚΡΑΤΗ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Στις 24 Φλεβάρη ο ρωσικός στρατός εισβάλει στην ουκρανία. Λίγες ώρες νωρίτερα η ρωσία είχε αναγνωρίσει την ανεξαρτησία των λαϊκών δημοκρατιών του ντονέτσκ και του λουχάνσκ, περιοχές που ανήκουν στο ουκρανικό κράτος. Η φρίκη του πολέμου, που τα τελευταία χρόνια αφορούσε κατά κύριο λόγο χώρες τηςΑσίας και της Αφρικής,αναβιώνεi στην Ευρώπη, λίγες δεκαετίες μετά τους πολέμους στην πρώην γιουγκοσλαβία και τους μετέπειτα νατοϊκούς βομβαρδισμούς. Άνθρωποι δολοφονούνται μαζικά, ξεριζώνονται από τα σπίτια τους και φεύγουν ως πρόσφυγες σε γειτονικές χώρες, υποδομές αναγκαίες για την επιβίωσή τους καταστρέφονται. 

Όπως σε κάθε διακρατικό πόλεμο τα εμπλεκόμενα κράτη προσπαθούν να παρουσιάσουν ως δίκαιο και επιβεβλημένοαπότη μεριά τουςτον πόλεμο. Διεκδικούν για τον εαυτό τους το ρόλο του αμυνόμενου προκειμένου να νομιμοποιήσουν κοινωνικά τις επιλογές τους, να συσπειρώσουν τους υπηκόους τους γύρω από το έθνος-κράτος και να αποκτήσουν το ηθικό πλεονέκτημα. Επικαλούνται διαρκώς διεθνής συνθήκες και κάποιο διεθνές δίκαιο, λες και ο ανταγωνισμός μεταξύ κρατών και καπιταλιστών διεξάγεται με όρους“δικαιοσύνης”και όχι ισχύος. Όπως το εθνικό δίκαιο έτσι και το διεθνές αποτυπώνει τη βούληση των κυρίαρχων, την μεταξύ τους ισορροπία ισχύος και την επιβολή τους στην τάξη μας. 
Συνέχεια ανάγνωσης