Η αναρχική συντρόφισσα Πόλα Ρούπα, μέλος του Επαναστατικού Αγώνα και πολιτική κρατούμενη στις φυλακές Ελαιώνα της Θήβας, έχοντας εκτίσει 7 χρόνια φυλάκισης και ενώ δικαιούται ήδη από το φθινόπωρο του 2021 άδεια, βρίσκεται σε καθεστώς εξαίρεσης από το συμβούλιο των φυλακών που απορρίπτει τα σχετικά αιτήματά της για χορήγηση άδειας. Το σκεπτικό δικαιολόγησης της πρώτης απορριπτικής απόφασης του συμβουλίου των φυλακών αναφέρεται στην ανυποχώρητη στάση της Πόλας Ρούπα στο δικαστήριο όπου υπερασπίστηκε την δράση του Επαναστατικού Αγώνα, στις πολιτικές της απόψεις, αλλά και στις σχέσεις της με το αναρχικό κίνημα.
Η απόφαση η οποία αναδεικνύει την φρονηματικού τύπου διάκριση που υφίστανται οι πολιτικοί κρατούμενοι σε σχέση με την χορήγηση αδειών, και εν προκειμένω η συντρόφισσα, λέει χαρακτηριστικά: «Έχει υιοθετήσει πρακτικές και συμπεριφορές και έχει ταυτιστεί με τον αναρχικό χώρο που αναπτύσσει δράση εκτός νομιμότητας, με έντονα στοιχεία βίας, όχι απλά συγκυριακά και στενά συνυφασμένα με τα αδικήματα με τα οποία καταδικάστηκε, αλλά ως στάση ζωής στοιχεία της προσωπικότητάς της, ταυτίζοντας την ύπαρξη της με την οργάνωση και πρεσβεύοντας την κατάργηση του κράτους και την υπονόμευση θεσμών και δομών βάσει του ένοπλου αγώνα».
Το σκεπτικό δικαιολόγησης της δεύτερης απορριπτικής απόφασης του συμβουλίου των φυλακών ποινικοποιεί πια όχι μόνο το φρόνημα, αλλά και την δυνατότητα έκφρασης άποψης. Ο νέος λόγος απόρριψης της άδειας είναι οι πολιτικές θέσεις που διατυπώνονται στο βιβλίο «Κράτος εναντίον κομμούνας» της Πόλας Ρούπα. Συγκεκριμένα αναφέρεται ότι: «η κρατούμενη αρνείται τον κρατικό έλεγχο, τον οποίο θεωρεί έκφανση κρατικής βίας, όπως επίσης κάθε εξουσία και λειτουργία του κράτους τη θεωρεί κρατική βία, η οποία δύσκολα ανατρέπεται (κατά τους ισχυρισμούς της) με ειρηνικό τρόπο, και αφορίζει τη σύγχρονη δομή του κρατικού μηχανισμού, ενώ μόλις στις 15/4/22 κυκλοφόρησε το βιβλίο της “ΚΡΑΤΟΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΚΟΜΜΟΥΝΑΣ” στο οποίο grosso modo πρεσβεύει ότι “το κράτος επιτέθηκε με βία στους ελευθεριακούς κοινωνικούς χώρους και πάταξε με βία τις κοινωνικές οντότητες” ».
Η στέρηση αδειών που επιβάλλεται στην Πόλα Ρούπα λόγω των πολιτικών πεποιθήσεών της από το συμβούλιο των φυλακών, δηλαδή τον διευθυντή των φυλακών και την αντιεισαγγελέα πρωτοδικών, αναδεικνύει το απάνθρωπο πρόσωπό τους για ένα ακόμη λόγο. Η συντρόφισσα για δύο χρόνια, λόγω των μέτρων που είχαν επιβληθεί για τον κόβιντ στις φυλακές, είχε κλειστό επισκεπτήριο με το παιδί της, πίσω από τζάμι δηλαδή. Οι ολιγοήμερες άδειες που δικαιούται, μετά από ένα τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα αποστασιοποίησης και εγκλεισμού, είναι μια δυνατότητα επανασύνδεσης με το παιδί της, απαραίτητη και ευεργετική για τη μεταξύ τους σχέση. Κάτι που όχι μόνο δεν λαμβάνεται υπόψη, αλλά αντίθετα η συχνότητα και η ποιότητα της γονεϊκής σχέσης που εξαρτάται από τη διάθεση του συμβουλίου φυλακών, χρησιμοποιείται ως συναισθηματικός εκβιασμός με σκοπό την αναθεώρηση των πολιτικών της θέσεων και της στάσης της.
Πανομοιότυπο είναι και το σκεπτικό του κράτους πίσω από τη συνεχιζόμενη κράτηση του αναρχικού Γιάννη Μιχαηλίδη, ο οποίος έχοντας εκτίσει τα 3/5 της ποινής του και πληρώντας όλες τις απαραίτητες τυπικές προϋποθέσεις, βρίσκεται σε απεργία πείνας από τις 23/05 διεκδικώντας την αποφυλάκισή του.
Οι αναρχικοί/ες πολιτικοί κρατούμενοι/ες βρίσκονται έγκλειστοι/ες στα κολαστήρια των φυλακών, αιχμάλωτοι του ελληνικού κράτους, λόγω της έμπρακτης αμφισβήτησης της παντοδυναμίας του. Η συνθήκη εγκλεισμού τούς, τους/τις τοποθετεί στην πρώτη γραμμή πυρός της επίθεσης του κράτους και των κατασταλτικών μηχανισμών του, η οποία εξαπολύεται σε όποιον-α διεκδικεί έμπρακτα την ατομική και κοινωνική χειραφέτηση και αγωνίζεται για την ελευθερία, την ισότητα και την αλληλεγγύη. Παρόλα αυτά δεν βρίσκονται μόνοι-ες σε αυτόν τον αγώνα. Πλάι τους βρισκόμαστε όλοι-ες όσοι αγωνιζόμαστε μέσα και έξω από τις φυλακές για τα ίδια ιδανικά στηρίζοντας η μια τον άλλον.
Αλληλεγγύη στην συντρόφισσα Πόλα Ρούπα και στον σύντροφο Νίκο Μαζιώτη
Άμεση χορήγηση άδειας στην Πόλα Ρούπα
Άμεση απελευθέρωση στον απεργό πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη
Ο αγώνας για την ελευθερία ενός/μιας, είναι αγώνας για την ελευθερία όλων