Ο αναρχικός Νίκος Μαζιώτης και η αναρχική Πόλα Ρούπα, μέλη της ένοπλης οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας που έδρασε στο διάστημα 2003-2017, ανέλαβαν την πολιτική ευθύνη των ενεργειών/επιθέσεων της ενάντια σε κρατικούς και καπιταλιστικούς στόχους και καταδικάστηκαν σε ποινές κάθειρξης 20 ετών.
Ενάντια στις κρατικές μεθοδεύσεις που επιδιώκουν την πολιτική και ηθική απαξίωση του αναρχικού λόγου και δράσης τους, οι σύντροφοι στάθηκαν συνεπείς πολιτικά. Υπερασπίστηκαν και συνεχίζουν να υπερασπίζονται τις πολιτικές τους επιλογές στον αγώνα ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο, στην προοπτική της κοινωνικής επανάστασης. της κοινωνικής απελευθέρωσης.
Η συντρόφισσα Π.Ρούπα, έπειτα από 8,5 χρόνια φυλάκισης (13,5 χρόνια μικτά μαζί με εργασία), θεμελίωσε το δικαίωμά της για υφ’ όρων απόλυση κι έκανε αίτηση αποφυλάκισης τον Ιούλιο του 2023. Έπειτα από τη θετική πρόταση της εισαγγελέως πρωτοδικών Θήβας (να γίνει δεκτή η αποφυλάκισή της) και την ακόλουθη σύμφωνη απόφαση του συμβουλίου πλημμελειοδικών Θήβας η συντρόφισσα αποφυλακίστηκε στις 17 Νοεμβρίου 2023. Ένα μήνα μετά την αποφυλάκισή της, τής επιδόθηκε έφεση του αντιεισαγγελέα εφετών Εύβοιας στην απόφαση για την υφ’ όρων απόλυσή της, με την οποία ζητά την επαναφυλάκισή της, χρησιμοποιώντας έωλα επιχειρήματα όπως η μη αυτοπρόσωπη παρουσία της στο συμβούλιο πλημμελειοδικών (αποτελεί άτυπη πρακτική που εφαρμόζεται για όλες τις κρατούμενες που έχουν θετική πρόταση εισαγγελέα) και πειθαρχικά παραπτώματα για τα οποία έχει αθωωθεί ή έχουν λήξει προ ετών.
Η προαναφερθείσα έφεση αποτελεί μια πρωτόγνωρη και μοναδική εξέλιξη για κρατούμενο/η που έχει εκτίσει την προβλεπόμενη ποινή του/της και δεν έχει παραβιάσει τους όρους της αποφυλάκισής του/της. Πρόκειται για μια καταφανώς εκδικητική μεθόδευση των κρατικών μηχανισμών ενάντια στην συντρόφισσα.
Η εξέλιξη της υπόθεσης αυτής άπτεται και του αιτήματος του Νίκου Μαζιώτη για την υφ’ όρων αποφυλάκισή του. Ένα αίτημα που επανειλημμένα απορρίπτεται για πολιτικούς φρονηματικούς λόγους, αν και έχει συμπληρώσει από τον Ιανουάριο του 2022 τα 3/5 της ποινής του, δηλαδή το όριο αποφυλάκισης. Είναι ο μοναδικός πολιτικός κρατούμενος, που ενώ δεν του έχει επιβληθεί ισόβια κάθειρξη, τον κρατούν στην αιχμαλωσία και τον αντιμετωπίζουν σαν ισοβίτη.
Το συμβούλιο αναστολών έχει απορρίψει 4 φορές το αίτημά του για υφ’ όρων αποφυλάκιση με το ίδιο σκεπτικό. Ως αιτιολογία των απορριπτικών αποφάσεων χρησιμοποιήθηκαν αρχικά κάποια παλαιότερα πειθαρχικά παραπτώματα που έχουν λήξει από χρόνια. Το σκεπτικό της τελευταίας απορριπτικής απόφασης περιλάμβανε “τον μη επαρκή σωφρονισμό του και την έλλειψη ηθικής βελτίωσής του, προς τον σκοπό της μεταστροφής του”, την “πλήρη απαξίωση προς τη δικαιοσύνη και το σωφρονιστικό σύστημα”, τη δήλωσή του “ότι θεωρεί τον εαυτό τουπολιτικό κρατούμενο” καθώς και ότι “δεν έδειξε να έχει αντιληφθεί την ιδιαίτερη απαξία των εγκληματικών πράξεων που έχει τελέσει”.
Πάγια τακτική του κράτους προκειμένου να αποπολιτικοποιήσει και να απαξιώσει τον αναρχικό λόγο και δράση είναι η άσκηση πίεσης για την απόσπαση δηλώσεων μετανοίας και πολιτικής νομιμοφροσύνης. Είναι προφανές ότι αντίστοιχη τακτική επιχειρείται να εφαρμοστεί και στην περίπτωση του συντρόφου και της συντρόφισσας, οι οποίοι σταθερά και με συνέπεια αρνούνται να το πράξουν.
Η ειδική ποινική μεταχείριση και οι κρατικές μεθοδεύσεις ενάντια στον Νίκο Μαζιώτη και την Πόλα Ρούπα, σε συνδυασμό με τις επικείμενες αλλαγές στον ποινικό κώδικα, προαναγγέλουν την σκληρότερη στάση του κράτους ενάντια στους/τις αναρχικούς/ές αγωνιστές/ριες που θα στραφούν με τη δράση τους ενάντια στο κρατικο-καπιταλιστικό σύστημα. Καταδεικνύει παράλληλα και την κρατική προσπάθεια τρομοκράτησης, μέσω της αυστηρότερης ποινικής μεταχείρισης, καθενός και καθεμιάς που θα αποφασίσει να αντισταθεί έμπρακτα στην εξαθλίωση και την καταδυνάστευση της ζωής του/της.
Παρόλο που το κράτος θεωρητικά διακηρύσσει ότι δεν αναγνωρίζει την ύπαρξη πολιτικών κρατούμενων, η εκδικητική αντιμετώπιση των δυο συντρόφων και οι μεθοδεύσεις για την παράταση της κράτησής τους αποδεικνύουν το ακριβώς αντίθετο. Αντιμετωπίζει τους συντρόφους ως αυτό που πραγματικά είναι: ως πολιτικούς του εχθρούς, ως αιχμάλωτους του κοινωνικού-ταξικού πολέμου, ως επικίνδυνους για την διαιώνιση της κρατικοκαπιταλιστικής κυριαρχίας.
Ακριβώς ως τέτοιους τους στηρίζουμε και στεκόμαστε αλληλέγγυα δίπλα τους, ως αναρχικούς αγωνιστές, ως μέρος του κινήματος που μάχεται για την καταστροφή του κράτους και του κεφαλαίου, που μάχεται με τα μέσα πάλης που επιλέγει για τον κοινό στόχο της κοινωνικής επανάστασης, για τη δημιουργία ενός κόσμου πολιτικής ελευθερίας, οικονομικής ισότητας και κοινωνικής αλληλεγγύης.
Όσο υπάρχει κράτος-κεφάλαιο- εξουσία, όσο υπάρχουν νόμοι-ποινές-φυλακές κανείς/μια μας δεν είναι ελεύθερος/η.
Οριστική αποφυλάκιση της Πόλας Ρούπα
Άμεση αποφυλάκιση του αναρχικού Νίκου Μαζιώτη