Το παρακάτω κείμενο διαβάστηκε αντί εισήγησης στην εκδήλωση της συλλογικότητας No man’s land με τίτλο “Ολοκληρωτισμός – Κρίση και οργανωμένη ελευθεριακή απάντηση” η οποία πραγματοποιήθηκε στις 22/2/2013 στο εργατικό κέντρο Πάτρας. Ο σκοπός της ανάγνωσης αυτού του κειμένου, ήταν η αιτιολόγηση της μη συμμετοχής μας τελικώς στη συγκεκριμένη εκδήλωση, ενώ ήμασταν ανακοινωμένοι ως εισηγητές.
Σύντροφοι/ισσες,
Δε θα τοποθετήθουμε σήμερα ως συλλογικότητα, επί των θεματικών της εκδήλωσης
παρά το ότι αναφερόμαστε στην αφίσα των συντρόφων ως ομιλητές. Θα θέλαμε να αναφερθούμε εν τάχει στους λόγους που μας οδήγησαν σε αυτή την επιλογή.
Να ξεκαθαρίσουμε αρχικά ότι δεν καταλογίζουμε στους συντροφους και τις
συντρόφισσες της Νo man’s land κανενός είδους κακή πρόθεση για τα ζητήματα
που προέκυψαν.
Ένα πρώτο ζήτημα που προέκυψε αφορά σε αυτό που εκλάβαμε ως αλλαγή της θεματικής της εκδήλωσης.
Από τις ενημερώσεις που είχαμε, θεωρήσαμε ότι οι θεματικές της εκδήλωσης ήταν
α) η παρουσίαση των θέσεων της συλλογικότητας σας και
β) μια συζήτηση σχετική με το ζήτημα της οργάνωσης.
Αυτό που δεν έγινε κατανοητό από τη μεριά μας ήταν το ότι η διακύρηξη της συλλογικότητας σας δε θα ήταν μια διακύρηξη αρχών, στόχων, θέσεων αλλά θα είχε συγκεκριμένη θεματική [κρίση και ολοκληρωτισμός].
Θεωρούμε ότι πρόκειται όντως για παρεξήγηση με ευθύνή και της Νo man’s land, μια και δεν μας έστειλαν έγκαιρα την αφίσα της εκδήλωσης με τον πλήρη της τίτλο, αλλά και δική μας, μια και δε ρωτήσαμε λεπτομέρειες για την εκδήλωση και μείναμε κυρίως σε τηλεφωνικές επικοινωνίες μεταξύ συντρόφων.
Για το δεύτερο θέμα που προέκυψε
Η Καθ’ οδόν είμαστε μια αναρχική πολιτική συλλογικότητα και συμμετέχουμε ενεργά στις δράσεις και τις ζυμώσεις του αναρχικού/ελευθεριακού κινήματος. Συμμετέχουμε ατομικά στους κοινωνικούς/ταξικούς αγώνες και προσπαθούμε να δρούμε τόσο στο εσωτερικό μας όσο και σχετιζόμενοι με άλλα πολιτικά εγχειρήματα και συλλογικότητες μέσα σε ένα αναρχικό αξιακό πλαίσιο.
Αποτελεί θέση της συλλογικότητάς μας το ότι δε συνδιοργανώνουμε και δε συμμετέχουμε σε εκδηλώσεις από κοινού με ανθρώπους που θέτουν εαυτούς εκτός αναρχικού/ελευθεριακού κινήματος, που ασκούν κριτική αφ’ υψηλού όντες εκτός κινηματικών διαδικασιών και συνεπώς χωρίς πραγματικό ενδιαφέρον για τη βελτίωση του κινήματος. Τις εισηγήσεις τις αντιλαμβανόμαστε επίσης εντός ενός κινηματικού πλαισίου ζύμωσης και μελλοντικής συνδιαμόρφωσης μεταξύ δρώντων
υποκειμένων του κινήματος. Η συμμετοχή και προβολή “ειδικών” πολιτικών
αναλυτών σε πολιτικές εκδηλώσεις είναι εκτός της δικής μας λογικής.
Τα τελευταία χρόνια αντιμετωπίζουμε επίσης το εξής “παράδοξο” φαινόμενο. Από τη μία την υιοθέτηση αναρχικών προταγμάτων όπως η αυτοοργάνωση, η αντιιεραρχία, η κοινωνικοποίηση κλπ, και συνθημάτων όπως το “να παρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας”, από κόμματα της αριστεράς, από αμεσοδημοκρατικά μορφώματα χωρίς καμία ταξική αναφορά, με την ταυτόχρονη από την μεριά τους λασπολογία και συκοφάντηση για το αναρχικό κίνημα, τη θεώρηση και τη δράση που αυτό παράγει.
Πέραν αυτών, παραπλήσια συμπεριφορά έχουν διάφοροι ακαδημαϊκοί και επαϊοντες δημοσιολόγοι. Υιοθετούν δηλαδή θεμελιώδη χαρακτηριστικά της αναρχικής θεώρησης, τα παρουσιάζουν ως κάτι “νέο” και “πρωτοπόρο” και στη συνέχεια προκειμένου να αποκτήσουν και να αποδείξουν τη δική τους “αυτόνομη” υπόσταση, στρέφονται
ενάντια στη μήτρα από την οποία προήλθαν οι ιδέες αυτές.
Θεωρούμε ότι ο κοινωνικός/ταξικός πόλεμος διεξάγεται και στο πεδίο των ιδεών και των εννοιών, και είναι σημαντικότατη η προσπάθεια πραγμάτωσης των αναρχικών προταγμάτων μέσα από κάθε πολιτική μας δραστηριότητα.
Συνεπώς δεν επιθυμούμε τη συμμετοχή σε πολιτικές εκδηλώσεις στις οποίες
ταυτόχρονα με τη συμμετοχή αγωνιζόμενων πολιτικών υποκειμένων, προβάλλεται
η συμμετοχή παρατηρητών και αναλυτών της δράσης των τελευταίων.