Αφίσες

70 άρθρα

[Αφίσα] Ενάντια στην αντεργατική μεταρρύθμιση – να περάσουμε από τη διεκδίκηση στην επαναστατική προοπτική

Αναδημοσιεύσεις Αφίσες

Ενάντια στην αντεργατική μεταρρύθμιση

  • στη θεσμική κατάργηση της 8ωρης εργασίας
  • στις απλήρωτες υπερωρίες
  • στην πλήρη κατάργηση της κυριακάτικης αργίας
  • στη θεσμοποίηση της τηλεργασίας
  • στην παρανομοποίηση της απεργίας
  • στη νομιμοποίηση – προστασία της απεργοσπασίας
  • στο χτύπημα της συνδικαλιστικής δράσης

Να περάσουμε από τη διεκδίκηση στην επαναστατική προοπτική

Όσο υπάρχουν κράτη και καπιταλισμός, όσο υπάρχουν εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενες, η εργασία ποτέ δε θα αποκτήσει ανθρώπινο πρόσωπο, αλλά θα είναι πάντα προϊόν εκμετάλλευσης και καταναγκασμός. Κανένας αγώνας για την ανάσχεση κάποιου αντεργατικού νομοσχεδίου ή για βελτίωση των συνθηκών εργασίας δε θα είναι αρκετός, αν δε στοχεύει στην κοινωνική και ατομική απελευθέρωση. Από την αυτοοργάνωση, την αλληλεγγύη και την αντίσταση στους χώρους εργασίας, μέχρι τον αγώνα ενάντια στο κράτος και τη μισθωτή σκλαβιά, για την κοινωνική επανάσταση και την αναρχία.

ΟΛΟΙ/ΟΛΕΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

ΑΠΕΡΓΙΕΣ – ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ – ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ

αναρχικές συλλογικότητες, στέκια, συντρόφισσες-οι

αφίσα αλληλεγγύης στις μετανάστριες & τους μετανάστες | Μάρτιος 2021

Αφίσες

 

Τον περασμένο φλεβάρη γίναμε μάρτυρες της χυδαίας και δολοφονικής μεταχείρισης που επιφύλασσε το ελληνικό κράτος στους/στις μετανάστ[ρι]ες. Άνθρωποι που στην προσπάθειά τους να περάσουν τα σύνορα αναζητώντας μια αξιοπρεπή ζωή, δέχθηκαν τα πυρά του ελληνικού στρατού. Η προπαγάνδα του ελληνικού κράτους τους παρουσίασε σαν πολιτικά πιόνια, τους ονόμασε «ασύμμετρη απειλή» και μέρος κάποιου «υβριδικού πολέμου». Το ελληνικό κράτος προσπάθησε να αποσπάσει εκ νέου συναίνεση για την αναβαθμισμένη αντιμεταναστευτική πολιτική του: δολοφονικές επαναπροωθήσεις, «κλειστού τύπου κέντρα κράτησης», αυστηροποίηση της διαδικασίας χορήγησης ασύλου κ.ά. Επιπλέον, η πανδημία της COVID-19 αποτέλεσε ευκαιρία για την αναγωγή των μεταναστ[ρι]ών σε «υγειονομικές βόμβες» και την επιβολή πολύμηνης καραντίνας στις κοινότητές τους εντός στρατοπέδων. Η ρατσιστική υγειονομική κρατική πολιτική αποτέλεσε το φυτίλι για την ολοσχερή καταστροφή του στρατοπέδου συγκέντρωσης της Μόριας, το οποίο μετακινήθηκε στο Καρά Τεπέ, μαζί με τις γνώριμες για τους/τις μετανάστ[ρι]ες συνθήκες εγκλεισμού και εξαθλίωσης.
Όλα αυτά συμβαίνουν ενώ ο ελληνικός εθνικισμός συνεχίζει να κυριαρχεί στο δημόσιο λόγο, με επίκεντρο αυτή τη φορά τη σύγκρουση του ελληνικού με το τουρκικό κράτος. Οι εκφραστές αυτού του εθνικισμού προβάλλουν τους/τις μετανάστες/ριες ως κίνδυνο, προσπαθούν δηλαδή να μας πείσουν ότι άνθρωποι κατατρεγμένοι από τον πόλεμο και την φτώχεια είναι εχθροί μας.

Για την τάξη μας, για τις/τους εκμεταλλευόμενες/ους και καταπιεσμένες/ους αυτού του κόσμου, οι εχθροί είναι τα κράτη, το κεφάλαιο και ο πόλεμος που διεξάγουν με κάθε μέσο ενάντια στην τάξη μας• οι εχθροί είναι οι στρατοί, οι μπάτσοι, τα αφεντικά. Εχθρός της κοινωνίας σε όλη τη γη είναι ο εθνικισμός που δημιουργεί πνευματικά και χερσαία σύνορα και που πείθει τους ανθρώπους ότι η ανθρώπινη ζωή δεν έχει αξία όταν αυτή στέκεται εμπόδιο στα κρατικά συμφέροντα.

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ
ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΝΤΟΠΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤ[ΡΙ]ΩΝ
ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ

Ούτε με τα σύνορα, ούτε με τους στρατούς, ούτε με τα πετρέλαιά τους. Συγκέντρωση-μικροφωνική: Σάββατο 7/11, 12:00, Μοναστηράκι

Αναδημοσιεύσεις Αναδημοσιεύσεις Αφίσες Κείμενα

Ούτε με τα σύνορα, ούτε με τους στρατούς,ούτε με τα πετρέλαιά τους

Τους τελευταίους μήνες παρακολουθούμε την προσπάθεια του ελληνικού και του τουρκικού κράτους να προωθήσουν τα πολιτικοοικονομικά τους συμφέροντα στην περιοχή της Αν. Μεσογείου, ανταγωνιζόμενα για τις υφαλοκρηπίδες και τη μεγιστοποίηση της επιφάνειας των ΑΟΖ. Στο πλαίσιο της κλιμακούμενης στρατιωτικής/διπλωματικής έντασης μεταξύ τους, αμφότερα στοχεύουν στην τόνωση της εσωτερικής εθνικής ομοψυχίας και τη συσπείρωση του συνόλου της κοινωνίας γύρω από αυτά. Όλες οι καθεστωτικές πολιτικές δυνάμεις, δεξιές κι αριστερές, διαγκωνίζονται για τα πρωτεία του πατριωτισμού και μας καλούν σε ετοιμότητα για την υπεράσπιση των «συμφερόντων του έθνους».

Συνέχεια ανάγνωσης →

Ενάντια στην εξαθλίωση των ζωών μας – Από τον αγώνα για επιβίωση στον αγώνα για την κοινωνική επανάσταση

Αφίσες

Αφίσα που κολλιέται στις γειτονιές της Αθήνας

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΜΑΣ

Μετά μια από μια παρατεταμένη προσπάθεια αντιμετώπισης της προηγούμενης κρίσης, η κρατική διαχείριση της πανδημίας επιτάχυνε το ξέσπασμα μιας νέας, την οποία -όπως άλλωστε και την προηγούμενη- θα κληθεί να πληρώσει η τάξη μας. Την ώρα που δυσκολευόμαστε να κατανοήσουμε τις σαρωτικές αλλαγές που συμβαίνουν στις ζωές μας, το κράτος και το κεφάλαιο μας υπόσχονται πλέον μόνο περισσότερη εξαθλίωση, φτωχοποίηση, καταστολή και κοινωνικό έλεγχο, περιθωριοποίηση τμημάτων της τάξης μας και λεηλασία της φύσης.

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΕΠΙΒΙΩΣΗ

Στους συνδικαλιστικούς αγώνες που γεννιούνται, τις φεμινιστικές κινητοποιήσεις, τις πρωτοβουλίες ενάντια στα αιολικά και τις εξορύξεις, τις αντιστάσεις των μεταναστ[ρι]ών και των φυλακισμένων, τις καταλήψεις, τις συνελεύσεις γειτονιών και τις πολιτικές συλλογικότητες, συλλογικοποιούμαστε και αντιστεκόμαστε στην κρατική καταπίεση και την καπιταλιστική εκμετάλλευση, τον εθνικισμό, τον ρατσισμό, την πατριαρχία. Η επιθυμία για ελευθερία, η κοινωνική και ταξική αλληλεγγύη, το χτίσιμο ισότιμων, αδιαμεσολάβητων σχέσεων και ακηδεμόνευτων κοινοτήτων αγώνα προεικονίζουν έναν νέο κόσμο.

ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

Δεν έχουμε τίποτε να περιμένουμε από το κράτος και τα αφεντικά, ούτε από τους αυτοχρισμένους κομματικούς σωτήρες, δεξιούς κι αριστερούς. Θέλουμε να εφεύρουμε απ’ την αρχή τον κόσμο, να δομήσουμε από την αρχή τις κοινωνικές μας σχέσεις στη βάση της πολιτικής ελευθερίας, της οικονομικής ισότητας και της κοινωνικής αλληλεγγύης. Ξέρουμε πολύ καλά ότι κάτι τέτοιο δεν είναι εύκολο. Δεν πρόκειται όμως απλά για μια εναλλακτική επιλογή. Είναι πλέον η μοναδική ρεαλιστική διέξοδος από την αυτοκαστροφική πορεία που έχουν χαράξει για εμάς το κράτος και ο καπιταλισμός.