Αναλύσεις

35 άρθρα

ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΟΡΘΙΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΣΟΥΝ ΑΥΤΟΙ

ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΟΡΘΙΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΣΟΥΝ ΑΥΤΟΙ

Διαδοχικές κρίσεις και “έκτακτη ανάγκη”

Διανύοντας το 2022, με την πραγματικότητα σε κάθε επίπεδο της καθημερινότητάς μας, να γίνεται όλο και πιο ασφυκτική, βιώνουμε την αδιάκοπη εξαθλίωση και αφαίμαξη των ζωών μας. Διαδοχικές κρίσεις, συνοδευόμενες απο καταστάσεις ¨έκτακτης ανάγκης¨, αποτελούν πλέον μια πάγια κανονικότητά που σε κάθε έκφανσή της φέρει τον μανδύα του κατεπείγοντος και του αναπόφευκτου: πόλεμος κατά της τρομοκρατίας, οικονομική αστάθεια, υγειονομικός συναγερμός, διακρατικές συγκρούσεις, αυξανόμενη στρατιωτικοποίηση και προληπτική καταστολή, ενεργειακές κρίσεις, επισιτιστική ανεπάρκεια, διαχείριση ¨ανεπιθύμητων πληθυσμών¨ κτλ. Όλα τα παραπάνω, αποτελούν στιγμιότυπα του διαρκούς πολέμου που έχουν κυρήξει οι κυρίαρχοι στην τάξη μας, αναπτύσσοντας τις θανατοπολιτικές τους προκειμένου να διαχειριστούν πρός όφελός τους τις κρίσεις που οι ίδιοι δημιουργούν. Είναι τότε που η τάξη, η ασφάλεια και η ψευδεπίγραφη κοινωνική ειρήνη τους γίνονται ξαφνικά τα ύψιστα αγαθά, με εκκλήσεις για ¨εθνική ομοψυχία¨, πάντα στο όνομα του ¨εθνικού καλού¨ και με τελικό έμμεσο/άμεσο εκβιασμό ¨την σωτηρία της πατρίδας¨. Όποιος/α δεν πείθεται απο την προπαγάνδα τους ή δεν κάθεται με σταυρωμένα τα χέρια και αντιστέκεται κοινωνικά, αντιμετωπίζει την πολυεπίπεδη καταστολή τους. Όλα αυτά είναι αποτέλεσμα του δομικού τρόπου λειτουργίας κράτους και κεφαλαίου. Η κατάσταση που επικρατεί, αναφορικά με το καθημερινό κόστος διαβίωσης, ακολουθεί τις αυξητικές τάσεις της τελευταίας δεκαετίας, έχοντας εκτοξευτεί σε δυσβάσταχτα ύψη. Οι τιμές των βασικών αγαθών, των τροφίμων, των λογαριασμών ΔΕΚΟ και της ενέργειας είναι σταθερά ανοδικές, με το κόστος των αυξήσεων να βαραίνει αποκλειστικά τους απο τα κάτω. Υπο το φόβο, μάλιστα, ενός βαρύ χειμώνα ήδη συζητούνται ελεγχόμενες διακοπές ρεύματος, με προτροπές για μείωση χρήσης φυσικού αερίου και αύξηση κατανάλωσης πετρελαίου θέρμανσης, η τιμή του οποίου ήδη ξαναανέβηκε. Παράλληλα, λόγω της προσπάθειας βίαιης τουριστικοποίησης και του ¨εξευγενισμού¨ της πόλης, τα ενοίκια έχουν εκτοξευθεί ακόμα και στις πιο φτωχές συνοικίες του κέντρου (και όχι μόνο), με αποτέλεσμα ολόκληρες περιοχές της Αθήνας να αναδυκνείονται σε φιλέτα του Real Estate ή του rbnb και τις εξώσεις να διαδέχονται η μια την άλλη. Σε συνδυασμό με το νέο νομοσχέδιο για την απαγόρευση των πορειών (με πρόσχημα την ομαλή λειτουργία της πόλης), επιβάλλεται η ριζική αναδιάρθρωση και οριοθέτηση των ζωών μας και ταυτόχρονα ποινικοποιείται κάθε προσπάθεια αντίστασης.
Συνέχεια ανάγνωσης

Ανοιχτή συνέλευση για τη συγκρότηση αναρχικού μπλοκ στην πορεία της 17ης Νοέμβρη

Ούτε φασισμός ούτε Δημοκρατία, κάτω ο κρατισμός ζήτω η Αναρχία

Μισός αιώνας έχει σχεδόν περάσει απο την εξέγερση του Πολυτεχνείου το 1973 και την κατάρρευση του χουντικού καθεστώτος το 1974. Ενός καθεστώτος που επιβλήθηκε από τον ελληνικό στρατό, τον “προστάτη των συνόρων και του πολιτεύματος”, σε αγαστή συνεργασία και σύμπραξη με το συμμαχικό κράτος των ΗΠΑ και τμήμα του ντόπιου κεφαλαίου. Οι “προστάτες του έθνους” δεν δίστασαν να βάλουν μια ολόκληρη κοινωνία στον “γύψο” προκειμένου να την “προστατέψουν” από τον ίδιο της τον εαυτό. Η απόδοση της αποκλειστικής ευθύνης στις ΗΠΑ για την εγκαθίδρυση ενός χουντικού καθεστώτος στην Ελλάδα, ουσιαστικά αθωώνει το ελληνικό βαθύ κράτος και συσκοτίζει τις ευθύνες του ίδιου του κρατικού μηχανισμού και των διαχρονικών επιλογών του. Η κρατική προσπάθεια να παρουσιαστεί η εξέγερση του Πολυτεχνείου ως “γιορτή της Δημοκρατίας” θέλει να αποκρύψει τον κατασταλτικό ρόλο της μετεμφυλιακής αστικής δημοκρατίας κατά τις δεκαετίες που προηγήθηκαν της δικτατορίας (αλλά και διαχρονικά) και να την εκθειάσει ως το βέλτιστο δυνατό καθεστώς.

Συνέχεια ανάγνωσης

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ, ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΜΙΛΙΤΑΡΙΣΜΟ – ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΚΡΑΤΗ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ, ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΜΙΛΙΤΑΡΙΣΜΟ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΚΡΑΤΗ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Στις 24 Φλεβάρη ο ρωσικός στρατός εισβάλει στην ουκρανία. Λίγες ώρες νωρίτερα η ρωσία είχε αναγνωρίσει την ανεξαρτησία των λαϊκών δημοκρατιών του ντονέτσκ και του λουχάνσκ, περιοχές που ανήκουν στο ουκρανικό κράτος. Η φρίκη του πολέμου, που τα τελευταία χρόνια αφορούσε κατά κύριο λόγο χώρες τηςΑσίας και της Αφρικής,αναβιώνεi στην Ευρώπη, λίγες δεκαετίες μετά τους πολέμους στην πρώην γιουγκοσλαβία και τους μετέπειτα νατοϊκούς βομβαρδισμούς. Άνθρωποι δολοφονούνται μαζικά, ξεριζώνονται από τα σπίτια τους και φεύγουν ως πρόσφυγες σε γειτονικές χώρες, υποδομές αναγκαίες για την επιβίωσή τους καταστρέφονται. 

Όπως σε κάθε διακρατικό πόλεμο τα εμπλεκόμενα κράτη προσπαθούν να παρουσιάσουν ως δίκαιο και επιβεβλημένοαπότη μεριά τουςτον πόλεμο. Διεκδικούν για τον εαυτό τους το ρόλο του αμυνόμενου προκειμένου να νομιμοποιήσουν κοινωνικά τις επιλογές τους, να συσπειρώσουν τους υπηκόους τους γύρω από το έθνος-κράτος και να αποκτήσουν το ηθικό πλεονέκτημα. Επικαλούνται διαρκώς διεθνής συνθήκες και κάποιο διεθνές δίκαιο, λες και ο ανταγωνισμός μεταξύ κρατών και καπιταλιστών διεξάγεται με όρους“δικαιοσύνης”και όχι ισχύος. Όπως το εθνικό δίκαιο έτσι και το διεθνές αποτυπώνει τη βούληση των κυρίαρχων, την μεταξύ τους ισορροπία ισχύος και την επιβολή τους στην τάξη μας. 
Συνέχεια ανάγνωσης

Όποιο κι αν είναι το ερώτημα, η απάντηση του κράτους είναι απλή: ένα νέο σώμα μπάτσων

Κλείνοντας το 3ο μήνα του 2ου lockdown, η εγγενής αδυναμία των κρατών να διαχειριστούν τη συνθήκη και τις επιπτώσεις της πανδημίας COVID-19, γίνεται ολοένα και πιο φανερή. Η διαχείριση τους επικεντρώνεται αποκλειστικά γύρω από την ελαχιστοποίηση του οικονομικού κόστους, δηλαδή την κατά το δυνατόν μικρότερη συρρίκνωση της καπιταλιστικής αγοράς και παραγωγικότητας, και του πολιτικού κόστους, δηλαδή τη διατήρηση της κοινωνικής συναίνεσης μέσα από την εξασφάλιση της λειτουργίας των κρατικών συστημάτων υγείας. Αυτός ο στόχος επιχειρείται να επιτευχθεί μέσα από την καταστολή και τη φίμωση όσων τμημάτων της κοινωνίας διανοηθούν να αμφισβητήσουν ή/και να αντισταθούν στις κρατικές επιταγές. Όλα τα ζητήματα που έχουν προκύψει για το ελληνικό κράτος τους τελευταίους μήνες (μεταναστευτικό, ελληνοτουρκικά, COVID-19) παρουσιάζονται από την κρατική προπαγάνδα ως πολεμικά συμβάντα, ως εξωτερικές εισβολές, οπότε οι απαντήσεις έρχονται μέσω του στρατού και της στρατιωτικοποίησης της αστυνομίας. Αποκαλύπτεται πιο καθαρά από ποτέ ο πυρήνας του κράτους και η μιλιταριστική του δομή, η οποία, ως απάντηση για κάθε ζήτημα που προκύπτει, έχει να παράσχει στους υπηκόους του μόνο τρόμο, προπαγάνδα, καταπίεση και στρατιωτικοποιημένη καταστολή. Η αστική δημοκρατία αποδεικνύει για μια ακόμη φορά ότι μπορεί να επανεφευρίσκει διαρκώς τον εαυτό της, ερμηνεύοντας και μεταβάλλοντας κατά το δοκούν τα όρια του νομικού της πλαισίου και της εφαρμογής τους. Προσπαθεί να περιχαρακώσει την έννοια της ελευθερίας μέσα στην κρατικά ορισμένη κανονικότητα. Δεν χρειάζεται να εξελιχθεί σε φασισμό ή μια χούντα για να υπερασπιστεί τα συμφέροντα του κράτους και του κεφαλαίου, τα καταφέρνει πολύ καλά και μόνη της.

Συνέχεια ανάγνωσης