Ιούλιος 2022 – αναρχική συλλογικότητα καθ' οδόν

Κείμενο αλληλεγγύης στην πολιτική κρατούμενη Πόλα Ρούπα

Η αναρχική συντρόφισσα Πόλα Ρούπα, μέλος του Επαναστατικού Αγώνα και πολιτική κρατούμενη στις φυλακές Ελαιώνα της Θήβας, έχοντας εκτίσει 7 χρόνια φυλάκισης και ενώ δικαιούται ήδη από το φθινόπωρο του 2021 άδεια, βρίσκεται σε καθεστώς εξαίρεσης από το συμβούλιο των φυλακών που απορρίπτει τα σχετικά αιτήματά της για χορήγηση άδειας. Το σκεπτικό δικαιολόγησης της πρώτης απορριπτικής απόφασης του συμβουλίου των φυλακών αναφέρεται στην ανυποχώρητη στάση της Πόλας Ρούπα στο δικαστήριο όπου υπερασπίστηκε την δράση του Επαναστατικού Αγώνα, στις πολιτικές της απόψεις, αλλά και στις σχέσεις της με το αναρχικό κίνημα.

Η απόφαση η οποία αναδεικνύει την φρονηματικού τύπου διάκριση που υφίστανται οι πολιτικοί κρατούμενοι σε σχέση με την χορήγηση αδειών, και εν προκειμένω η συντρόφισσα, λέει χαρακτηριστικά: «Έχει υιοθετήσει πρακτικές και συμπεριφορές και έχει ταυτιστεί με τον αναρχικό χώρο που αναπτύσσει δράση εκτός νομιμότητας, με έντονα στοιχεία βίας, όχι απλά συγκυριακά και στενά συνυφασμένα με τα αδικήματα με τα οποία καταδικάστηκε, αλλά ως στάση ζωής στοιχεία της προσωπικότητάς της, ταυτίζοντας την ύπαρξη της με την οργάνωση και πρεσβεύοντας την κατάργηση του κράτους και την υπονόμευση θεσμών και δομών βάσει του ένοπλου αγώνα». Συνέχεια ανάγνωσης →

Αντιπολεμική Αφίσα

Αναδημοσιεύσεις Αφίσες

Δεν πολεμάμε για κανένα κράτος, θεό, αφέντη

Ο πόλεμος στην Ουκρανία παρόλο, που έχει υποχωρήσει στη μιντιακή ατζέντα διαμόρφωσης της «πραγματικότητας», συνεχίζεται με αμείωτη ένταση αφήνοντας πίσω του χιλιάδες νεκρούς, κατεστραμμένη γη και τσακισμένα/βιασμένα σώματα, εκατομμύρια εκτοπισμένες/ους. Σε αυτό τον πόλεμο το ελληνικό κράτος συμμετέχει ενεργά ως τμήμα του δυτικού μπλοκ κυριαρχίας, σε μια διαδικασία επαναδιευθέτησης των παγκόσμιων κυριαρχικών συσχετισμών. Το ελληνικό κράτος εμπλέκεται οργανικά στέλνοντας αναβαθμισμένο πολεμικό εξοπλισμό, αλλάζοντας εν μέρει τη ρητορική της «ειρηνευτικής δύναμης» που καλλιεργούσε στο εσωτερικό του και διεθνώς, μέχρι πρόσφατα. Αυτή η επιλογή γίνεται με γνώμονα την ενίσχυση της θέσης του μέσα στο διεθνές περιβάλλον και την εξυπηρέτηση των δικών του συμφερόντων στο βαθμό που αυτά εναρμονίζονται με τις κεντρικές επιλογές της βορειοατλαντικής συμμαχίας και συνοδεύονται από την αναβάθμιση των νατοϊκών βάσεων σε όλο τον ελλαδικό χώρο. Στην ίδια κατεύθυνση, βρίσκεται και η όξυνση του ανταγωνισμού με το τουρκικό κράτος, που από τη μια μεταφράζεται σε έναν ατελείωτο αγώνα δρόμου πολεμικών εξοπλισμών και στις δύο πλευρές του Αιγαίου, ενώ στο εσωτερικό των δύο κρατών επιφέρει μια διαρκή καλλιέργεια του εθνικισμού με το πρόσχημα της διαρκούς εξωτερικής απειλής. Οι «εξωτερικές απειλές» είναι αυτές που καλλιεργούν το φόβο, την πειθάρχηση και τη στοίχιση πίσω από τις κρατικές προσταγές. Από τις «ασύμμετρες απειλές» και τις «αντι»τρομοκρατικές νομοθεσίες και εκστρατείες που τις συνόδευσαν, τη συνοριακή θανατοπολιτική κατά των μεταναστ(ρι)ών που σταθερά παρουσιάζονται ως «ανεπιθύμητοι/ες εισβολείς», μέχρι τα διατάγματα, τις απαγορεύσεις, τους διαχωρισμούς, τους αποκλεισμούς και τον εντεινόμενο ψηφιακό έλεγχο στον πόλεμο κατά του λεγόμενου «αόρατου εχθρού» Sars-Cov2 την τελευταία διετία.

Να αντισταθούμε στον εθνικισμό και το μιλιταρισμόστον πόλεμο και την «ειρήνη» τους

Η όξυνση των ενδοκυριαρχικών ανταγωνισμών διεθνώς, οι στρατιωτικές συρράξεις και οι νέες οικονομικές, ενεργειακές, επισιτιστικές «κρίσεις» ως εγγενείς του κρατικού/καπιταλιστικού συστήματος δημιουργούν ολοένα και πιο ασφυκτικές συνθήκες καθημερινής ζωής για τις υποτελείς κοινωνικές ομάδες και τάξεις όπου γης. Διαρκείς ανατιμήσεις σε όλα τα είδη διαβίωσης, συστηματική υποτίμηση των ζωών μας, διευρυνόμενη φτωχοποίηση και περιθωριοποίηση, διαρκή επιτήρηση και επιβολή μιας σιγής νεκροταφείου είναι αυτά που «υπόσχεται» η «ειρήνη των κυρίαρχων» ως η άλλη όψη των πολέμων τους.

Να γίνουμε ο «εσωτερικός εχθρός» για το ελληνικό κράτοςκαι τις πολεμικές του προετοιμασίες

Αλληλεγγύη στους όπου γης ανυπότακτους, λιποτάκτες και ολικούς αρνητές στράτευσης

Ανοιχτή Αντιπολεμική Συνέλευση Αναρχικών

Κείμενο αλληλεγγύης στον αναρχικό απεργό πείνας Γ. Μιχαηλίδη

Κείμενα

Για περισσότερο από 8 χρόνια ο αναρχικός Γ. Μιχαηλίδης βρίσκεται έγκλειστος στις φυλακές, ύστερα από καταδίκες και προφυλακίσεις που αφορούσαν τόσο δράσεις του ίδιου, των οποίων ανέλαβε την ευθύνη (απαλλοτρίωση στον Βελβεντό, συμμετοχή σε αγώνες στη φυλακή,απόδραση)όσο και σκευωρίες που στήθηκαν στην πλάτη του προκειμένου να παρατείνεται επ’αόριστον η ομηρία του (καταδίκη για “ατομική τρομοκρατία”, προσπάθεια σύνδεσής του με τη ΣΠΦ). Έχοντας πλέον εκτίσει τα 3/5 της αρχικής του ποινής και τα 2/5 της πειθαρχικής ποινής του για την απόδραση,εκπληρώνοντας όλες δηλαδή τις τυπικές προϋποθέσεις για την υφ’όρον αποφυλάκισή του, καλείται στις 29/12/2021 από την γραμματείατης φυλακής να υπογράψει την αίτηση αποφυλάκισης του όπως προβλέπεται. Σχεδόν δύο μήνες αργότερα του γνωστοποιείται η απορριπτική απόφαση του δικαστικού συμβουλίου Άμφισσας, με την αιτιολόγηση πως “συντρέχει κίνδυνος τέλεσης νέων αδικημάτων”.Στις 23/5 ξεκίνησε απεργία πείνας, διεκδικώντας την άμεση αποφυλάκισή του.Στις 20 Ιουνίου, κι ενώ ο Γ. Μιχαηλιδης βρίσκεται ήδη στην 29η ημέρα απεργίας πείνας, το συμβούλιο πλημμελειοδικών ‘Αμφισσας δημοσιεύει το αντίστοιχο βούλευμα με το οποίο απορρίπτει και τη δεύτερη αίτηση ώς αβάσιμη.

Με ένα σκεπτικό βγαλμένο από δυστοπικό σενάριο (κάτι μεταξύ της αστυνομίας σκέψηςτου όργουελ, και την πρόληψη εγκλημάτων του minority report) αποφασίζεται η παράταση του ήδη παράτυπου (με στέρηση κανονικών και φοιτητικών αδειών, μεταγωγές, πειθαρχικά κλπ) εγκλεισμού του.

Το κράτος μέσω των θεσμών του εξαντλεί όλο του το νομικό οπλοστάσιο (εμπλοκή σε δικογραφίες χωρίς κάποιο στοιχείο ώστε να παραταθεί η προφυλάκιση μετά το πρώτο 18μηνο, καταδίκες χωρίς στοιχεία, δημιουργικές ασάφειες σε νόμους και κανονισμούς φυλακών κλπ) για να παρατείνει την ομηρία όσων κρίνει επικίνδυνους/ες για την κυριαρχία του. Στόχος είναι τόσο η ηθική, ψυχολογική και φυσική εξόντοση των ίδιων των αγωνιστών που πέφτουν στα χέρια του κράτους και της δικαιοσύνης του, όσο και ο παραδειγματισμόςτων υπολοίπων. Πρόκειται για πάγια τακτική του κράτους προς κάθε άνθρωπο της τάξης μας που θα διανοηθεί να αμφισβητήσει το υπάρχον και να αντισταθεί.

Ο σύντροφος δεν αποποιήθηκε την πολιτική του ταυτότητα και υπερασπίστηκε πολιτικά τις δράσεις του. Αυτή του τη στάση ποινικοποιεί για μια ακόμα φορά η δικαστική εξουσία. Ουσιαστικά ποινικοποιεί πολιτικές αντιλήψεις και ιδεολογίες σα να αποτελούν από μόνα τους αδικήματα.Τιμωρεί παραδειγματικά τις έκνομες πράξεις που προκύπτουν από πολιτικά κίνητρα σε μία προσπάθεια να καταστείλλει όχι μόνο τις πράξεις που το αμφισβητούν αλλά και την ίδια την ιδέα της αμφισβήτησης.

Μετά από 6 επιπλέον μήνες προληπτικής κράτησης ο σύντροφος Γ.Μιχαηλίδης ξεκίνησε απεργία πείνας στις 23/5 με στόχο την αποφυλάκισή του. Από τη μεριά μας στεκόμαστε αλληλέγγυοι/ες στο πλάι του και στηρίζουμε τον αγώνα του.

ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΓΚΡΕΜΙΣΜΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΦΥΛΑΚΗΣ

ΚΑΝΕΝΑΣ ΟΜΗΡΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΛΙΑ

Αναρχική συλλογικότητα Καθ’ οδόν